Эрхэм хайрт Төрзасагийнхаа амар амгаланг эрж, ам цагаан цаасаар хөл болгон, алтан үсгээр хэл болгон энэхүү захиаг бариулав.

-Амрыг эрье. Та яагаад ядарсан үедээ машин жолоодоод байна. Ядраагүй гэнээ...шалгана даа. Алив хэвтээд гар дээрээ 100 суниа.1,2,3,4....22...23... За тэр ядарсан л байна ш дээ, торгоно.

Оюуны хөдөлмөр эрхлэн амьдрах замыг нэгэнт бараадсан этгээдийг илэрхийлэх “Оюутан” хэмээх оноосон нэр ХХ зууны эхний хагасаас улбаатай. Шавийг сурагч (ученик), багшийг сургагч (учитель) хэмээн хувьсгалчаар өөрчлөн нэрлэж, коммунизмын замаар иргэншлийн босго алхах тэр үеийн нэр.

Өнөөдөр монголын улс төрийн тогтоц эргэлтийн гэмээр ноцтой хямралд ороод байна. Төрийн гол шийдвэрийг хэн хаанаас гаргаж байгааг оношлоход бэрх. Төрийн ордноос уу, гудамжнаас уу, аль нэгэн тасгаас уу, онцгой камераас уу? Бүгдэд нь тийм гэж хариулмаар элий балай өдрүүд.

Монгол хүний аз жаргалын хэмжүүр нь баяр наадам билээ. “Жилдээ сайн явсан нь шинэлэхэд мэдэгдэнэ” гэж ярьдаг нь ч тийм учиртай. Харин зовох цагт бол нөхрийн чанар л танигдана гэдэг.

Бид өдөр бүр л нийгмийн сэтгэл зүй хэвийн бус байгааг харж байна.