Магадгүй өнөө үе бол монголчуудын хамгийн их мухар сүсэгжсэн цаг үе. Нийтээрээ боловсролгүй, бичиг үсэггүй, унхиагүй, ажилгүй учир ямар нэг зүйлд итгэж сатаарч, тархиныхаа тэр их бяр тэнхээгээ ундаалдаг юм байлгүй дээ. Шинэ жил бүрээр Жүр Үрийн гадаа соц үеийнх шиг очер үүсдэг. Монголчуудын бялууны хөгжил дэвшил дөнгөж эхлэж буй, бялуу хийж чаддаг нь цөөхөн байгаагийн л шинж биз. Харин бялууны зах зээлийн тухай Харвард Кэмбрижийн “энтэрпэрээнэршийп”, ковидын үеэр ингэж дугаарлаж болохгүй талаар номлон бичих “эерэг хандлага”, ер нь бялуу мэтийн жижиг зүйлс хийж амьдрахгүй гэдэг “омогшил” бүгдийн зүрхэнд дүүрэн аж. Байгааг бодитоор нь харж чадахгүй мухар сүсэг л юмдаа.
