Онолын хувьд бол нэг нэр дэвшигч санал өгсөн нийт сонгогчийн 60 хувиас давсан, 70 хувь хүрсэн тохиолдолд тухайн улс оронд дарангуйлал тогтсон, ардчиллын институц бодитоор байхгүй гэж үнэлэгддэг.

Монголчууд маш олон удаагийн сонгуулийг өгөхдөө эрх мэдлийн буюу улс төрийн тэнцвэрийг хадгалж ирсэн байдаг. УИХ, орон нутгийн эрх мэдлийг нэг талд нь өгсөн бол Ерөнхийлөгчийн эрх мэдлийг заавал нөгөө талд нь өгдөг. Энэ тэнцвэр ганцхан удаа алдагдсан нь 2005 онд Н.Энхбаярыг Монгол Улсын Ерөнхийлөгчөөр сонгосон явдал. Тэр нь алдаа болсныг ухаарсан учраас дөрвөн жилийн дараа хэмжээгүй эрхт хаан болчихоод байсан Н.Энхбаярыг суудлаас нь буулгаж, Ц.Элбэгдоржийг сонгосон.

МАН-ын дарга У.Хүрэлсүх намынхаа гишүүдийн саналыг худалдаж авахаар болжээ. Нэг санал 200 мянган төгрөг. Албан ёсны бүртгэлээр 240 мянган гишүүнтэй гэдэг тус нам энэ сонгуулийн хугацаанд гишүүдийнхээ тоог 300 мянга хүргэх зорилт тавиад байгаа. 

Цагаан хуудсаар санал өгөхийг улаан цайм хориглоогүй боловч үр дүнг нь хулгайлсан байна. Сонгуульд ялагдсан /олонхийн санал авч чадаагүй/ нэр дэвшигч дахин нэр дэвших эрхийг нээлттэй үлдээсэн учраас У.Хүрэлсүх хэдэн ч удаа нэр дэвших боломжтой. Сонгохгүй байсан ч дахиад дэвшинэ.

Өмнө нь УИХ-ын гишүүн байхдаа ч гэсэн хувь хүн өөрөө ямар бодлоготой хүн бэ гэдэг нь тодорч харагдаагүй. Монголын улс төрд үлдээсэн өв гэхээр зүйл нэг ч байхгүй.

Хэрэв У.Хүрэлсүх энэ бүх амлалтуудаа биелүүлье гэвэл Үндсэн хуульдаа өөрчлөлт оруулж Ерөнхийлөгчийн засаглалд шилжээд, Ерөнхийлөгч нь Засгийн газраа байгуулдаг болох ганц л зам байна.