Царигийн маргаанаас болж 12 жил гацсан экспортын төмөр замаа “экспортын бус” царигаар тавьсан нь ч гэсэн хоёр Ерөнхийлөгчийн хоорондын тохироо байсан байх. Зүв зүгээр хил даваад Хятадын төмөр зам дээр гарчих байсан чингэлгүүдийг дунд нь зогсоогоод ачиж буулгана гэдэг жир монгол хүний хийж чадах бизнес лав биш байх.

Зэсийн үйлдвэрлэлийг дэмжье, экспортлогч орон болъё л гэж байгаа бол Эрдэнийн овоолго дээр ажиллаж байгаа хэдэн компаниа дэмжээд, төр өөрөө хувь эзэмшигч болчих. Ямар ч шинэ технологи, үйлдвэрлэл, менежмент хэрэггүй. Хувийн хэвшлийн хийсэн менежментийг төр хийнэ гэж байхгүй

Гэхдээ энэ бол Засгийн газар, нийслэлийн түвшинд яригдаж буй санал, санаачилга. Хуулийн төсөл нь УИХ дээр орж ирээд, хэлэлцээд эхлэхээр эрхэм гишүүд, хууль тогтоогч нар маань нөгөө “өршөөлийн” хугацаан дээр ямар байр суурь илэрхийлэхийг бид таашгүй.

Шинийн 3-нд МАН-ын төв байр тусгаар тогтнолын ордонд МАХН-ын улс төрийн зөвлөлийн гишүүд МАН-ын дарга Ө.Энхтүвшин, ерөнхий нарийн бичгийн дарга Г.Занданшатар нарт очиж бараалхжээ. Ах, дүү намуудын хийсэн энэ “өндөр төвшний” золголтыг нөхдүүд “эвлэлдэн нэгдэх нэгэн сэтгэлийг илэрхийлсэн бэлгэ дэмбэрэлтэй учрал”, МАХН-ын гишүүдийн “гал голомтдоо зочилсон” явдал хэмээн нэрийдсэн байна.

М.Оюунчимэг гэдэг УИХ-ын гишүүний хэлсэн үг байгаа шүү дээ. Өчнөөн мөнгө зарж, сонгуулиа авлигалдаж суудал авдагаа өөрөө хэлсэн. Тэр ингэж зовж УИХ-ын гишүүн болж байхад хэн ч биш хэдэн нөхдүүд сайд болоод сууж байхаар уур хүрээд байна гэж ил цагаан хэлж байгаа юм. Ингэж ил цагаан хэлээгүй ч энэ үгийг бугшталаа дотроо хадгалсан хүмүүс парламент дотор сууж байна.

Хуулийг боловсруулсныхаа дараа бэлэн төсөл дээр санал авдаг, эсвэл баталсныхаа дараа шууд тулгадаг биш, харин хуулийг хийхдээ эхнээс нь иргэдээсээ асуудаг, “сонирхол бүхий” гэж нэрлэдэг уг харилцаанд оролцогч этгээдүүдийн саналыг авдаг ийм жишиг тогтвол нийтээрээ “ниргэсэн хойно нь хашгирч” суухаас сэргийлэх юм даа.