Олон өөр хэлтний тэнгэрийн заадсыг нэрлэх үгийг сонирхон харьцуулж үзэх нь тухайн ард түмний хэл сэтгэлгээний онцлогийг нээн илрүүлэх бас нэгэн учиг мэт.

1867 онд Монголоор аялсан тэмдэглэлээ Жон Шийпшанкс бүр хожим, 1903 онд “Монгол Сибирь дэх миний амьдрал” нэрээр ном болгон хэвлүүлжээ.

Халимаг монгол цуст эцэг хүү Жан, Юрий хоёр Жоркаев дэлхийн хөл бөмбөгийн хамгийн өндөр дээд оргилд хэдийн хүрсэн бол Алта Басанов гуай хоёр дүүгийнхээ хамтаар сонирхогчид дотроо гялалзаж, Парисын цомыг хүртэж явжээ.

Нэмж хэлэхэд Крис Норман бас их мэдрэмжтэй, Парис дахь амрагийн түүхийг дуулахдаа Rendezvous, University гэх мэт үгийг зүгээр Британийн англи дуудлагаараа хэлэхгүй, ялангуяа Р-ийг нь хэлээ нугалан тагнайн ар этгээдэд хүргэж, франц авиагаар Га-лан “юнивэгасити” маягаар дуулж буй нь бүр ч донжтой.

Барууны ертөнц түүнийг нууцлаг дорнын чинад хязгаараас ирсэн “амьд бурхан” хэмээн үзэж, шүтэн бишрэх, зэрэг цол олгох, зөрүүлээд ивээлд нь батах гэх мэтийг хүсэж байсан боловч Хутагт харин үргэлжид шашны үнэн номлолыг сургаж, ид шидээс ангид тайлбар өгч, зэрэг цол, хүндэт өргөмжлөлөөс зугтаж байжээ.

Ер нь нийт хүнд цэ, сод, шийрав гэж гурван чухал юм байдаг гэдэг. Цэ нь Цэрэн гэдгийн цэ, "нас" гэсэн үг. Сод бол Содном гэдгийн сод,"буян" гэсэн үг. Шийрав бол Шарав буюу "Билиг ухаан" гэсэн үг. Энэ гурав л тэгширч байх ёстой юм. Жишээ нь их ухаантай хүн байлаа гэхэд нас богинотой бол яах вэ, нас урт, ухаантай ч гэлээ буян хураахгүй бол ямар хэрэг байх сан билээ. Тэгэхээр энэ гурваа сайн бодож, өөрсдөө хичээхээс гадна эднийг хариуцсан бурхан шүтээнээ тахиж явах хэрэгтэй юм.