Барууны ертөнц түүнийг нууцлаг дорнын чинад хязгаараас ирсэн “амьд бурхан” хэмээн үзэж, шүтэн бишрэх, зэрэг цол олгох, зөрүүлээд ивээлд нь батах гэх мэтийг хүсэж байсан боловч Хутагт харин үргэлжид шашны үнэн номлолыг сургаж, ид шидээс ангид тайлбар өгч, зэрэг цол, хүндэт өргөмжлөлөөс зугтаж байжээ.

Нэмж хэлэхэд Крис Норман бас их мэдрэмжтэй, Парис дахь амрагийн түүхийг дуулахдаа Rendezvous, University гэх мэт үгийг зүгээр Британийн англи дуудлагаараа хэлэхгүй, ялангуяа Р-ийг нь хэлээ нугалан тагнайн ар этгээдэд хүргэж, франц авиагаар Га-лан “юнивэгасити” маягаар дуулж буй нь бүр ч донжтой.

Монголоос дөнгөж ирээд байсан зураач Дамбын Цолмон уралдааны зарыг олж хараад, нэгэнт бага наснаас Марк Твений бүтээлийн уншиж өссөнийх, үзээд алдахаар шийдсэн байна. Ингэхдээ салангид олон зураг зурсангүй, ерөөс гурван ханыг нэг үргэлжилсэн континуум хэмээн үзээд панорама зураг зурж.

Манай хуучны сургах арга нь Лигети, Пеллио, Руднев нарын заадаг аргатай төстэй, хэл зүй заагаад дараа нь уншуулах гэхээсээ илүү уншиж үзэж байж өөрөө тэр эхээс хэл зүйг ажиглаж мэдэх авах дэс дараалалтай, өөрөөр хэлбэл одоогийн бидний сургалтаас яг эсрэг чиглэлтэй байсан ажээ.

“Энэ бол миний амьдрал бүтээл. Ингээд салж таралгүй, нэг л газар хадгалагдахаар боллоо. Ганц нэгээр нь салгаж огт болохгүй. Юуг ч зарж болохгүй. Судлаач нар ирж судалгаагаа хийж байж болно” гээд сэтгэл нь их л хангалуун байлаа.

Хориод том төмөр шүүгээнд түүний захидлууд хадгалагдаж байна. Энэ бүхнээс ялангуяа Поппе, Мостарт, Рахевилз, Санжеев нартай бичилцсэн захидал нь хувийн гэхээсээ илүү Монгол хэлний үг авиа, бичиг дурсгалыг хэлэлцсэн, шийдсэн аястай учраас Монгол судлалд маш чухал болох нь дамжиггүй.