... Хук, түүний дараа Пржевальский, хэн хэн нь Цайдамын монголчуудыг зожиг, дүмбэ, бараг л малаасаа ялгагдахгүй хэмээн тодорхойлсон билээ. Гэтэл бодит байдал дээр тэдний дүгнэснээс огт өөр хүмүүс байсанд би их баяртай байлаа.

АНУ дахь “Монгол Соёлын Төв” 2007 онд АНУ-д амьдарч буй монгол иргэдийнхээ үр хүүхдийн монгол хэл соёлыг хадгалах, хөгжүүлэх, сэргээх, өвлүүлэх, зорилгоор “Монгол хэл соёлын зуслан”-г санаачилж, Индиана мужийн Блүүмингтон хотноо орших “Төвд Монголын Шашин Соёлын Төв”-тэй (тэргүүн нь Ажаа гэгээн) хамтран амжилттай зохион байгуулсан түүхтэй билээ.

Арван жилийн өмнөхтэй харьцуулахад Монголд ямар салбар, үйлдвэрлэл үнэхээр хөгжсөн гэж та үздэг вэ? Миний хувьд, нүдэнд шууд тусахаас хоёрыг хэлбэл, нэгд элдэв сайхан хаяг бүхий олон төрлийн архи, бас мундаг дизайнтай ном хэвлэл байна даа.

“Гучаад жилийн өмнө Москвад оюутан байлаа. Улс улсаас ирсэн оюутнууд өөр өөрийн бичгээр үг өгүүлбэр бичилцэж, нэгнийхээ бичгийг ихэд сонирхдог байлаа. Би ч бас кирилл бичгээрээ бичээд үзүүлэв. Тэгсэн бүгдээрээ “Өө хөөрхий, Оросын бас нэг бага ястан байна” гэж байна.

Монгол бичгийг төрийн бичиг болгох, сэргээн хэрэглэх, бүх нийтээр эзэмших тухай бүхий л шатанд ярьж, хэлэлцсээр байгаа боловч үр дүн нь хангалттай бус байна.

Яасан хүн ойд төөрсөн сармагчин шиг болдог гэлээ? Яг л тэр хүн шиг чинь дэлхийн энэ олон улсын хаана нь байгаагаа мэдэхээ болиод байна даа, наана чинь. Уг нь намайг багад Төв Азид л байсан шиг санагддаг юм. 1993 оноос хойш харин нэг л биш ээ.