За яахав эхлээд бол гэрээсээ гарахдаа ”үзэсгэлэнгийн нээлт”-д орох гэж байгаагаа хавийн хүмүүстээ мэдээлэх дайны мэдрэлтэй л байлаа. Харин замдаа маазарч, очих газраа хайж энд тэндгүй тэнэж явснаас ч бус ердөө яваад оронгуут янз янзын үй түмэн хүн байхыг хараад л хаана яах гэж ирсэнээ таг мартдаг юм билээ.

Хэдийгээр монголчууд гадагшаа гарахыг хүсэж байгаа хэвээрээ ч тэдний гадагшаах ба дотогшоох урсгалуудын хоорондын зөрөө ажиглагдам багасаж байна.

Би цагаан сарлалаа. Шатна л даа, гэхдээ дараа нь долоо хоногийн турш өдрийн хоолонд мөнгө зарахгүй гэж тайтгарах юм даа (Дүнгэнээд л байж дээ, ажлын хөөрхөн пээч минь).

Хүн эрүүл саруул, гоолиг сайхан биетэй байхын тулд тогтмол гүйх ёстой юм. Зун бол шоорттой, өвөл бол бэлтгэлийн өмдтэй гүйнэ.

Ногоон цай ууттай байна гэж байдаг юм уу гүй юмуу? Надаа дандаа задгай нь таараад, ууюу гэхээр ам руу шаар ороод хогийн сав руу нулимах гэж бөөн юм болохын.

За энэ л орчуул уулзвар тэр чигтээ түгжирлээ гээ л харж байнгуут тэр заавал тийшээ орно.