Ард түмэнд “Ард түмэн”-г ялах боломж олгох цаг. Эх орныг “эх оронч” нараас аврах цаг. Улс төрийг “улстөрч” нараас хамгаалах цаг. Намыг “намчин” нараас цэвэрлэх цаг. Эдийн засгийг “эдийн засагч” нараас чөлөөлөх цаг. Шинжлэх ухааныг “судлаач” нараас цэвэрлэх цаг. “Монгол ялах”, “Монголд ялах” хоёрыг ялгах цаг. Шударга ёсыг “шударга гар”-уудаас зааглах цаг... Зөвийг хийхэд цөвүүн цаг

Мөнгөтэй ч зовно, мөнгөгүй ч зовно гэдэг үнэн боловч чанарын ялгаатай. Мөнгөтэй өвдвөл ядаж л гадаадын сайн эмнэлэгт эмчлүүлээд эдгэрэх найдвар их шүү дээ. Машинтай ч гуниглана, машингүй ч гуниглана гэдэг үнэн боловч бас л чанарын ялгаатай. Ядаж л машинаа унаж хээр гараад, уулын цэнгэг агаар амьсгалахад сэтгэл уужрана даа.

Япончууд шинэ хаан төр баримагц оны цолыг өөрчилдөг. Харин бид төр засаг солигдмогч “Төрийн хоч”-ийг шинэчилдэг уламжлалтай. Эби, Зи энэ тэрийн үед “Төрийн гурван өндөрлөг” маань цагаан сарын тавагныхаа цаанаас цухуйхгүй болсныг дурьтган “төрийн гурван намхан” хэмээн цоллож байжээ. Харин, шинэ үеийн төрийн хоч “Төрийн гурван Лзгана” байхаар журамлав гэнэ.

Сониноос, Батэрдэн аварга зодоглохгүй гэсэн сурагтай. Гэвч залуу бөхчүүд “Цагийг эзэлсэн их аваргыгаа 380в-д залгаж хүндэтгэл илэрхийлнэ” хэмээн шаргуу шаардсан дуулдав

Харин “би яагаад амьд байгаад байна”, “Намайг, хэн эсвэл юу амьд байлгаад байна” гэсэн асуултыг өөртөө тавибал эргэн тойрны юм шал өөр болоод явчихна. Тэгвэл,биднийг “Өнөөдөр амьд баймаар байна уу” гэж асуулгүйгээр амьд байлгаад байгаа механизмыг хэн эзэмшдэг вэ? Бид энэ биедээ эзэн хэмээн сайрхах боловч, хэдхэн булчин л залах төдий ажгуу.

Угаасаа энэ завхарсан орчлонг би зохиочихсон ч биш. Нэг үг байдаг юм. “Энэ хорвоог болдогсон бол нэг сайн өшиглөөд авах юмсан” гэж. Болдог байлаа ч гэсэн хөл л өвдөхөөс орчлон ямар ёолох биш дээ.