4 сая хүнтэй Гүржийн парламент 151, 9 сая хүнтэй Шведийн парламент гэхэд 181 гишүүнтэй. Тэгэхээр манай хувьд 150 гэдэг бол илүү ч үгүй, дутуу ч үгүй яг тохирсон тоо. Үүнээс илүү гарна уу гэхээс дутаж болохгүй. Ядаж одоогийнх шиг 39 хүн хуруугаа дараад 20-ийнх нь саналаар хууль батлагддаг байж болохгүй.
УИХ-ын гишүүдийн тоог нэмэгдүүлнэ гэхээр УИХ-ын гишүүд нь өөрсдөө “Би хэн ч биш болох гээд байна” гээд эсэргүүцэж байна. Бүр нэг хэн ч биш болгож баймаар нөхөд энэ парламент дотор хэтэрхий олон байна.
Төсвийн мөнгөөр сан байгуулаад түүнийгээ өөрсдөө ээлжилж тоноод, татвар төлөгчдийн нуруун дээр ачааг нь буулгаад явах нь зөв үү? Э.Бат-Үүл, Б.Чулуудай нар шиг хийгээгүй хэргийн ял үүрээд, шоронгийн тав болоод суух нь дээр үү? Хуулийн байгууллага, шүүхийн систем маань яг ямар схемээр ажиллаад байна аа...?!
Уул уурхай гэхээр л “ухсан шороо нь үлддэг” гэдэг ойлголт ч бас улирч байна. Тиймээс Оюутолгой бол бидний боломж, бас сорилт юм.
Үзэл санаа, үнэт зүйл, итгэл үнэмшил гэдэг улстөрчийг амьд байлгадаг цор ганц зүйл. Э.Бат-Үүлээс арав, хорин жилийн дараа улс төрд орсон 70-аад оныхон аль хэдийн арчигдчихаад байхад Э.Бат-Үүл “рингэн дээр” тэсээд байгаа шалтгаан энэ.
Батлагдсан төсвийг хэрэгжүүлнэ, хэрэгжүүлэхгүй гэдэг нь хэн нэг эрх мэдэлтэй, ар талтай /Соёлын сайдыг хэлж байна/ хүний дур зорго байж болохгүй. Хуулиар хийсэн алдааг хуулиар л засч залруулах ёстой.
