Индонези ба Монголын хооронд ялгаатай зүйл их ч, төсөөтэй зүйл ч багагүй ажээ.

Эдүгээ гурван сая монголчууд таван сая шахам гар утас хэрэглэж, нэг сая нь интернэттэй тогтмол холбогдож байна. Монгол Улсад 100 хүнд 165 үүрэн телефон ногдож буй нь дэлхийд зөвхөн Хонконг (240), Арабын нэгдсэн Эмират (204), Монтенегро (178), Саудын Арабын (169) дараа орж буй үзүүлэлт юм.

Монгол Улс 2015 оны авлигын үзүүлэлтээр (“Транспаренси интернэшнл” байгууллагын) 100 онооноос 39-ийг авч 168 орноос 72, урд хөрш 37 оноогоор 84, хойд хөрш 29 оноогоор 119 дүгээр байрт жагсав. Жагсаалтыг Дани 91 оноогоор тэргүүлж, Финланд, Швед, Шинэ Зеланд удааллаа.

2012 оны зун, наадмын дараа Улаанбаатарт их сонин, тай (Тайланд) хүнтэй танилцах завшаан тохиосон юм. Ноён Викром Кромадит өөрийн багтайгаа манай орноор бүтэн сар аялж, Монголын байгаль, нийгмийн амьдралын тухай баримтат кино хийгээд буцаж байлаа.

Монголчууд бид хоол ундаа хэрхэн тохируулах тухай жилдээ ганц удаа бүгдээрээ ярилцдаг болов. Энэ яриа маань бидний хамгийн их иддэг, Цагаан сарын баяртай давхацдаг. Хэчнээн ч ярьсан гэсэн бид хоолоо тохируулж мэдэхгүй байгаа нь нууц биш. Томчууд нь өөрсдөө ч, нялх хүүхдээ ч зөв хооллож чадахгүй байгаа учраас улам бүр таргалсаар байна.

Эдүгээ монголчуудын тавны нэг нь ядуу байна. Харин 20 жилийн дараа энэ тоо хэр өөрчлөгдөх нь эдийн засгийн өсөлтөөс гадна сургуулийн өмнөх насны, одоогийн хүүхдүүдийн маань хөгжлөөс шууд хамаарах юм.