Цэдэнбалын 100 жилийн ойг дуртай нь тэмдэглээд дургүй нь ардчиллын аясаар чимээгүй өнгөрөхөд асуудал үүсэхгүй болох байлаа. Тэгтэл УИХ хийх ажилгүй мэт шүүрч аваад хэрүүл уруултай тогтоол баталсан нь үзэл санааны зөрүүг намжаах бус сэдрээв.

Далаад оны дундуур Монголд сүрхий зуд болов. Зудыг хэрхэн давах талаар хуралдлаа. Сайдууд, аймгуудын нам, захиргааны дарга нар Улс Төрийн Товчооны гишүүдэд зовлон бэрхшээлээ тоочиж, тусламж гуйж. Зузаан цасан хунгарт бэлчээр битүү дарагдаж, зам харгуй боогдсон тухай мэдээлэлд Цэдэнбал даргын сэтгэл тавгүйтжээ.

Намууд итгэл даасангүй. Улстөрчид урам хугалав. Буруу гарын булхайтай олзоор зад баяжсан этгээдээс луйвардах шунал нь огт салдаггүй, түүнийг дөртэй үхэр шиг хөтөлдөг жамтай.

Насан өндөр ганц бие эмгэн Солийн хамаг бие тэсэхийн аргагүй шархирч, өвчин намдаах элдвийн эм, өвс ургамал уугаад нэмэр болсонгүй.

Их өвдөж байна. Тэсэхийн аргагүй янгинаж байна. Үхэл тун ойртжээ. Гэхдээ уулзаагүй л байна. Мөн ч хэцүү даваа болтой. Энэ юу ч биш, үүнээс бүр хамаагүй илүү өвдөх гэнэ.

Сонгууль хаяанд ирлээ. Нэр дэвшигч байтугай саналаа өгөх иргэн-надад ч тунгаах асуудал гарав. Сонгочих олигтой лидергүйгээс би яруу найрагч Бавуугийн Лхагвасүрэн шиг саналаа өгмөөргүй бодолтой явдаг хүн. Гэвч сонгуулийн ирц хүрэхгүй бол санал хураалт дахиж, ядуу орны маань сан хөмрөг нимгэрнэ гэх үзэл намайг өөрийн эрхгүй хөтөлдөг юм.