Сүүлийн үед телевизийн сэтгүүлч, хөтлөгчдийн дунд дэлгэрч буй нэг хэллэг чихэнд тороод болдоггүй ээ.

Долоо хоногийн гаригийг нохойны юугаар гутааж байгаад гараг болгосонд би дургүй. Даанч хэн хүнгүй тэгж бичдэг болсон, гэхдээ би өөртөө гаригаар бичиж тэрүүхэндээ эсэргүүцдэг

Өнөөдөр Улаанбаатарын муухай харагдаж байгаа, "ашиглалтын шаардлага хангахгүй", "газар хөдөлбөл дарж ална" гэж амлаад байгаа барилга байшин бүр өөрийн түүхтэй.

Бид агуу. Хүний түүхийг хэсэг зуур манлайлсан болоод тэр үү, өнөөдөр хоёр гүрний завсарт хавчуулаастай хэрнээ хүзүү сунган шоволзож, юм л бол монгол хүний генээс эхлээд дуучныхаа хоолойг дэлхийд зарлаж, Гиннесийн ном, Дэлхийн банк, стратегийн ордоос доош, их наядаас бага, 2030, 2040 оноос нааш юм ярихаа больжээ. Дээдсийн захиснаар мориноосоо буугаад тогтож хайрлахын оронд сав л хийвэл буцаж мордсоор өдий хүрлээ.

Зурагт радио гээчийг аавыгаа даган айлд очихдоо бүтээлэгтэй байхад нь анх харж билээ.

Хэдхэн өдрийн дараа Монголын сэтгүүлчдийн нэгдсэн эвлэл (МСНЭ)-ийн ээлжит их хуралтай.