Өрнөж байгаа үйл явдлаас харвал Ерөнхийлөгч, хууль тогтоох, гүйцэтгэх гэсэн гурван институт хооронд "Жинхэнэ дарга"-аа тодруулахаар тус тусын улс төрөө нэгэнт эхлүүллээ.

Өөрийнхөө түүхийг улс төрийн шалтгаанаар өмчлөх гэж оролдох нь буруу. 1911, 1921, 1939, 1945, 1961, 1990 он гэдэг XX зууны үеийн монголчуудын тэмцлийн үе шатууд.

Үндсэндээ 48 мянга гаруй Төрийн албан хаагч, 1200 орчим удирдах албан тушаалтныг зангидаж буй хотын даргынхаа өмнөөс хариуцлага хүлээх нэгэн өнөөдөртөө тэнд байхгүй байгаа бололтой. Үнэндээ хотын дарга “ганцаардаж” эхэлснээ Ерөнхий сайдад ийн учирлаж.

Ерөнхийлөгч Х.Баттулга баталсан журмынхаа хүрээнд “Дайчилгаа зарлах тухай” зарлиг гаргасан бол юу болж өнгөрөх байв? Хэрвээ шүү...?!

Хэрвээ Төрийн ордны гурван давхараас чиглэл өгдөг байсан юм бол Х.Нямбаатар хотын дарга болоод явдаг нь яаж байгаа юм. Үнэхээр шударга ёсыг тогтоох итгэл үнэмшил нь байсан юм бол яагаад Хууль зүйн сайдын ажлыг хаяад явав. Нэг үе үнэхээр тэгдэг юм биш байгаа гэж боддог байсан уу? гэвэл тийм. Гэхдээ одоо итгэхээ больсон.

Хүн бүр шүүхийн өмнө эрх тэгш ч "Намайг шоронгоос гарна гэхээр маш олон хүний зүрх нь зогсох учраас тэд айж байгаа" гэж Б.Ганхуяг зүгээр ч нэг хэлчихээгүй. Авлига, албан тушаалын гэмт хэргийн хамгийн том "уурхай" болсон нүүрсний асуудлаар зохион байгуулах "Нээлттэй сонсгол"-оос урьтаж шүүх танхимыг ашиглаж бусдадаа өгч буй боловсон сануулга. Бас намынхандаа, үеийнхэндээ, мөн "ах нар"-таа хандсан тунирхал, бас өширхөл нь. Албан тушаалтайгаа үлдэхийн тулд хэрэглэж асан өнөөх л "танил технологи"-оо ашигласан төдий.