Хурцыг суллуулна, өмгөөлөгч хөлслөнө гээд л ажил удаад байх юм. Хурцыг аваад ир гэвэл манай өнөө хэд аваад л ирнэ. Хөдлөхгүй л байгаа байхгүй юу. Хурц ч Хурц. Хаа газрын мухраас хүн аваад ир гэхээр аваад л ирдэг юм чинь. Өөрөө аргалаад хүрээд ирье гэвэл ч чадах л хүн.

Усан махбодтой өдөр жил зөвхөн зурхайд байхаа больжээ. Сүүлийн үед цагдаагаа усаар зэвсэглэх үү, буу агсуулах уу гэсэн маргаан их гарч байна.

Монгол хүний хувьд өчүүхэн санаа зовохгүй бадарладаг зүйл бол зугаа цэнгэлийн хандив юм. Хэн ч “Бид хэд нэг сайхан цэнгэх гэсэн юм, чи мөнгө өгнө дөө” гэсэн хүсэлтийг өчүүхэн ч санаа зовохгүй тавина. Цаад хүн ч гайхахгүй “Аргагүй, аргагүй. Хүн байна даа энэ чинь, сайхан найр наадам хийлгүй яахав” гэж үзнэ.

Манайхан санаж байгаа даа, Сосорбарам, Батзаяа, Батсүх эд нарын нэг хошин шог байдаггүй юу? Сугалаагаар сая доллар хожвол мөн гоё болох тухай ярьж эхэлдэг юм.