Єнєєдєр ойн єдєр. Ой гэхээр манайхан яаж ийгээд идээ будаа, дайллага цайл­лага болгоод явчихдаг улс. Ой гэхээр баяр наадам vvсгэхгvй байж чаддаггvй ард тvмэн.

Монголын тухай дурсамж тэмдэглэл олон, Марко Поло, Плано Карпинигаас эхлээд. Үнэн хэрэгтээ биднийхээс чдутахгүй мэдээллийг чухам тэд л бүтээж хүн төрөлхтний ой санамжид үлдээсэн ч байж магадгүй.

Би гайхсаар байгаа юм. Яагаад, монголын төр зүтгэсэн хүнээ хөнөөгөөд, самарсан хүнээ ивээгээд яваа юм бол гэж. “Монголын төр гэж монгол улсын төр яг мөн” гэж, “монголын эрх ашиг гэж монголчуудын өөрсдийн эрх ашгийг хэлнэ” гэж ойлгоод байгаа маань зөв үү гэдгийг бүүр ойлгохоо байчихаад гайхаад байгаа юм.

Согтуугаар машин жолоодож болохгүйг ойлгохын тулд дээд сургуульд сурах хэрэггүй байтугаа, мэдэж авахын тулд мөнгө төлөх хайран

Сүүлийн хэдэн хоног Төвд орныг Буддын шашин л баллаад хаясан тухай уйлагнасан, лүндэгнэсэн бичвэр олширлоо. Манайхан гэв гэнэтэд Төвдөд санаа зовоод, БНХАУ-ын Төвдийн өөртөө засах орныг яасхийгээд хурдан хөгжүүлчихдэг юм билээ хэмээн өдрийн бодол шөнийн зүүд болоод байгаа юм огт биш. Төвдөд зарласан хайр бүүр биш. ​Харин Монгол руу чиглэсэн эсэргүүцэл, тодруулбал Х Богдыг Монголоос тодруулсанд илэрхийлсэн дургүйцэл юм.

Хонгор суманд алдагдсан цианит натри гэдэг чинь хор­гvй юм гэнэ.