Манай гишүүд нэг захиа аваадахжээ, янз нь. Авсан дугтуйд нь мөнгө, өргөдөл, хоолны урилга гурвын алин ч байгаагүй явдал төрийн түшээдийг ихээхэн балмагдуулжээ.

Монгол хүний наадахыг хэн ч хорьж чадахгүй, дайн дажин, өвөл тахал ч тэр. Тэр байтугаа “Путин ирсэн” ч наадмаа хийх л юм билээ. Манай хөдөөнийхэн хөгжил, дэвшилд хүрэх, амжиргааны түвшингээ ахиулах гэхээсээ илүү зуд багатай өвөлжөөд, наадмыг нь аятайхан хийлгээд байхад нэг их өөр юм нэхээд байхгүй амар ч улс юм уу даа?

I am going to praise the third President of Mongolia N. Enkhbayar (let him rejoice, the poor thing!). It is indeed true that it is difficult to imagine Mongols reaching present achievements without him.

Алтан унжлагат тахиа жилийг бид үдэж байна.

АН-ын даргын уралдаан ид явж байна. Намын удирдлага нь тэдэнд Чингисийн дайчдын гол зэвсэг байсан нумны сум нэжгээдийг бэлгэдэл байдлаар гардуулснаас үүдэн “Таван сумт”, “Сумтай тав”, “Сумтай гар” гэхчлэнгийн наргиантай нэр цол хүртэл гарчээ.

Чи энэ өгүүллийг уншиж байгаа бол хотод нэгэнт ирчээ. Иймээс баяр хүргэе! Эргэн тойрноосоо бишүүрхэж, хүмүүс чамайг онцлон хараад, зарим нь шоолоод ч байх шиг сэтгэгдэл төрж эхэлсэн үү, тэгдэг юм аа.