Монгол Улс маань “Саарал жагсаалт” нэртэй санхүүгийн хоригт орлоо. Уг нь 2016 он буюу энэ сонгуулийн циклийн эхлэлээс хойш эдийн засагт сайн мэдээ нь элбэг байлаа. Сая саарал жагсаалтад орох хүртэл шүү.

Бид социализмд хүрэхээр мө­рөөдөж явсан тэр сэтгэлгээнээсээ салж чадахгүй байна л даа. Зах зээлийн нийгэмд идээшиж өгөхгүй, гайгүй яваа нэгнээ үзэн ядаж, ядуу хүнийг бол өөгшүүлээд л.

Хуучин хүрээнийхний нэг яриаг уншиж байсан санагдана. Богдын Засгийн газрыг шүүмжилсэн яриа л даа. Хүрээнийхэн “Далай ван Гомбосүрэн бичиг эрдэмд тааруухан.

Хуулийн хэллэгээр “ex parte” буюу нөгөө тал товчхондоо Сү.Батболдод мэдэгдэлгүйгээр шийдэж өгөөч гэж 2 дугаар сарын 11-нд Нью-Йоркод үүсгэсэн маргааныг 14-нд Монголд давс хужиртайгаар орчуулан нийтэлж байгаа нь анхнаасаа зохион байгуулалттай гэдгийг нь амархан нотолчихно. Дахиад л татвар төлөгч жирийн иргэдийн мөнгө урсаж эхэллээ. Дахиад л хөлсний бичээчид, элдэв судлаач нэртэнгүүд “бичих юмтай”, “авах цалинтай” боллоо. Гэхдээ энэ удаа ​итгэх хүн олдох болов уу?

Чи бол зөөлөн ур чадваруудынхаа нийлэмжээр өрсөлдөөнд тунж үлдэх шонхоруудын нэг.

-1937 онд баригдсан лам нар, япон цэргүүдтэй хамт Улаанбаатар хотын анхны байшингуудыг барьсан-