Монгол хүн морио хэдийд юүвэлдэг вэ? Унаж яваа унаа нь сульдсан тохиолдолд юүвэлдэг. Шинээр унах ажнайгаа сонгож, гартаа бат оруулсан цагтаа эцэж цуцсан морио тавьж амраадаг. Унаж явсан мориныхоо зоо нурууг илбэж, “Чи минь их зүтгэсэн дээ.

Тоодог Базар гэж миний багад манай нутагт нэг марзан өвгөн байв. Дээлээ дэндүү хөөргөж бүсэлдгээс “Тоодог” хоч хүртжээ. Базар гуайг ярихын тулд өмнө нь мангар Гүрсэд дэнх Жамц хоёрын нэгэн паянг цухас дурдах нь манай голынхныг багцаалахад дэм болно гэж би үзлээ.

УИХ-ын сонгуульд өвдөг шороодсон ноёны бөх уурлаад сүйд хийх нь ээ янз нь. Ганцаараа ч туйлахгүй дэг ээ. Урьд нь “гудамжны намууд” хэмээн доромжилж байсан намуудаа цэрэг болгоод дагуулчихаж. Өс хонзон нь туйлдаа хүрсэн салан тусгаарлагч намтайгаа хүзүү сээрээрээ тэврэлдээд жигтэйхэн.

1975 он гээд бодчих. Сүхбаатарын талбайн зүүн баруунаас хоёр өвгөн бунхант индрийн яг өмнө уулзав. Бүдүүн хар өвгөн алсаас хоёр гараа дэлэн майжигнан гүйх замдаа,

Мөнгө олохгүй бол үхэл гарцаагүй тулгарав. Ийм агшинд дотор юу эс эргэлдэх билээ. Үхэхгүй гэх тэмцэл минь зөвийн зөв биз дээ. “Үхмээргүй байна” гэж орилж чарлахыг хэн буруутгах гээд байна. Мөнгө олбол үхэхгүй амьд явах гарц байж байдаг. Туслах сан. Хорт хавдар уу? Үгүй гэнэ.

(Залуудаа бичсэн өгүүллэгээ новшин дундаасаа олоод багачуулдаа толилуулъя гэж шийдлээ. Өвөөгөө уучлаарай, сургамж ав гэсэн юм шүү).