Энэ өдрүүдэд дэлхийн II дайны түүхэн ялалтын 70 жилийн ойг дэлхий нийтээрээ тэмдэглэж байгаа билээ. Дайны явцыг эргүүлсэн түүхт тулалдаануудыг дурсаад байхаас бус түүхэнд бичигдэж үлдэх өөр үйл явдлуудыг тэр бүр мэддэггүй.

Гадаадын цэрэг Афган орныг захираад 12 жилийн дараа гарах гэж байна. Хэрэв бүтээн босгож, эвлүүлж эвлэрүүлж, хүмүүжүүлж чаддагсан бол 12 жил гэдэг бол их урт хугацаа мэт. Мэдээллийн эрин зуун, даяаршил, хөгжлийн хурдаар хэмжих аваас 12 жилийг огтын үр дүнгүй өнгөрөөгөөд гарч явцгаах гэж байх шиг.

Хоёр хөрш гүрний төрийн тэргүүн дараалан айлчилж, Душамбед манай улсын Ерөнхийлөгч хоёр хөршийнхөө тэргүүн нартай нэг дор уулзаж гэхчлэн манай улсын гадаад бодлогын шинэхэн алхмууд хэрэгжсээр байна.

Асадын хүрээллийн нөлөө бүхий нэгэн, Гадаад хэргийн дэд сайд Фейсал Мекдад: Иордан, Турк хоёр яалт ч үгүй Сирийн бай болж магад хэмээн сануулга өгсөн ба дахин эшлэх болж байна.

Тахин шүтэх өвчтэй коммунист нийгмийн үеийн зусардлыг буруутгах сэтгэлд хөтлөгдсөнгүй, хамгийн гол нь бидний үеийнхэн түүхээ мартаж үл болох, бидний хойч үеийнхэн эх түүхээ мэдэх үүрэгтэй, тэгээд ч ямар ертөнцөөс салж, ямар руу нь явж буйг мэдрүүлэх үүднээс XXI зууны энэ шинэ цаг үед бол хэн ч үнэмшмээргүй