Зөвлөлтийн пуужин тусах газраа яг тусаж байгааг дайсан этгээдүүд (үнэндээ бид тэднийг өөрийн дайсан биш байгаасай гэж хүсэх боловч империализмын төрөлх шинж чанарыг аргагүй л харгалзах хэрэгтэй) ч нотлон хэлж байна. Энэ сайн хэрэг ээ! Бид энэ талаар эргэлзэх юм алга (Алга ташив).

Зориудын санаатай, төлөвлөгөөтөй үйлдсэн яргалал, геноцидыг гадаад бодлогын гажуудал төдийхнөөр үзэмгүй байна. Монгол Улсын нам, төр, засаг гадаад бодлогодоо алдсан буюу Москваг хэт шүтсэнээс ийм сүйрэлд хүрээгүй юм. Жижиг улс оронд заяадаг нийтлэг тавилан л ийм үйл лайг авчирсан хэрэг. Их гүрний бодит сонирхол байсаар байх ахул тэр гүрэн ямар дэглэмтэй, ямар улс төрийн хүчин удирддаг зэрэг нь хоёрдугаар зэргийн асуудал юм. Тэр сонирхол л хядлагын гол буруутан билээ.

Манж дайчин улсаас салж тусгаар тогтнолоо зарласан нь 1911.12.29-ний билэгт сайн өдөр. Тэр бол манай улсын тусгаар тогтнолын баярын өдөр (Independence Day) болно. 2007 оноос үндэсний эрх чөлөөний өдөр болгон улс даяараа тэмдэглэж байхаар УИХ-аас шийдвэрлэсэн нь манай төр үндэсний их мэдрэмжтэй, түүхээ хүндэлдэг дээдэлдэгийн жишээ.

Монгол Улсын хамгийн том зовлон юу вэ гэсэн асуултаас эхэлье. Мэдээж ядуурал, ажилгүйдэл, цалин тэтгэмж хүрдэггүй, бензиний гэнэтийн хомсдол, айсуй цахилгааны хомсдол гэсгээд хотын замын түгжрэл гэдэгт бүгд л санал нийлэх байх. Би ч бас тийм бодолтой. Гэхдээ би арай өөр өнцгөөс ярьдаг

Токиогийн Гадаад Судлалын Их Сургууль буюу англиараа Tokyo University of Foreign Studies (товчлол нь TUFS) нь гадаад хэл, олон улсын судлалаар сургалт эрдэм шинжилгээний үйл ажиллагаа эрхэлж ирсэн Японы хамгийн эртний ууган сургууль ​билээ.

Хээрийн галуу нисэн үл хүрэх газраас эрдэм өвөртлөн ирэх хүүдээ эх нь захидаг ганц захиас. Бараг гэрээслэл ч болдог байх. “Хүний дор битгий ороорой!”, “Муугаа бүү үзүүлээрэй!”