Өндөр хавцлын цас ханзран гулсахтай төстэй ч юм шиг битүү хүрхэрэх мөртлөө цаанаа л нэг айзамсаг алсдуу чимээнээр сэрж орхив. Лавшруулан чих тавихуй өнгөрсөн шөнийн тасалдангуй, аядуухан архиралтай төстэй дуулдах. Арслангийн анир.
“Хиппопотамус” буюу “усны адуу” хэмээх түнтгэр том, ланжгар хүнд амьтаны хөрөг буулгах гэж Танзанид хэдэн өдөр ноцолдсон юм.
Өмнөговийн Баянцагааны өвөрт өглөө эртийн догшин жавар хайр найргүй нүднэ.
Ан амьтны хойноос хөөцөлдсөн гэрэл зурагчин, анчин хоёрын олз омог бол ангийн дөр, тэсвэр хатуужил, мэдрэмж зэргээс гадна аз хиймориос ихээхэн шалтгаалдаг учиртай.
Нар зугуухан жаргаж, үдшийн сүүдэр буух харгуй горхины ус залгилж сэрэмж алдсан гэнэн импалаг отож өнгийх энэ гинс бол нөгөө зүйрмэглэж хэвтсэн гэндээс баруунш таарч дуранд минь өртсөн юм.
