Өнгөрөгч гуч гаран жилд бид ардчиллаас ухарсан нь нэгээхэн ч үгүй. Авчиг посткоммунист орнуудад тохиолдсон клиентелизм гэдэг хүнд өвчин тусаад билгийн мэлмий сохорчихож. Харьцангуй таатай байсан дэлхийн “цаг агаар” бидний архаг өвчнийг ужигруулжээ.

У.Хүрэлсүх, С.Эрдэнэ хоёр хэн хэн хурандаа. Авчиг алд дэлэм ялгаатай.

Одноо бүжиглэж эхлэхэд өөрөө үгүй болж бүжиг амилдаг. Энэ дэлхийн хосгүй гайхамшгийн нэг нь бүжиг, тэр дундаа бүжигчин өөрөө бүжигтээ уусан алга болох билээ л...

Тэр охин бүжиглэх маш дуртай. Багаасаа л бүжиглэжээ. Сургуульд ороод бүжгийн дугуйланд явах болов.

Түүнчилэн “Үндэсний эв нэгдлийг хангах үүргийг Үндсэн хуулиар хүлээсэн албан тушаалтны хувьд ерөнхийлөгч миний бие цэгц шударга төр байгуулах улс төрийн реформыг бүх талаар дэмжин ажиллахаа илэрхийлж байна” гэж эгээ л пионер элсэх үеийнх шигээ амлалт хүртэл авсан. Харин өөрөө “реформ” гэдгээ хэрхэн ойлгож байгаа, түүнийг яаж хийхээ төлөвлөсөн эсэх нь одоогоор тодорхойгүй байна.

Дулааны эрчим хүчийг бодитой үнэлэхээс нааш төслийн үр ашгийг бүрэн ойлгох, ойлгуулах боломжгүй.