МА(х)Н-ын түүх урт. Сайн юм бий бий, муу нь ч бас мундахгүй. Дангаараа төр барьж байх үедээ гурвантаа иргэдийнхээ өмчид халдсан намтартай. 1929 онд Х.Чойбалсан феодалын хөрөнгийг биечлэн хураасан бол түүнийг нас бармагц Ю.Цэдэнбал монголчуудаас малыг нь хамаад авчихсан. Баян хоосны ялгааг арилгаж, өөрийн гэх өмчгүй үгээгүйчүүдийн нийгэм байгуулах гэсэн бүтэлгүй туршилт л гэж өнөөдөр бид ойлгодог.

Акурка бол хогийн саванд хаягддаггүй ганц хог. Монголчууд татчихсан тамхины ишийг “акурка” гэнэ. Уул нь “окурок” гэж орос үг*.

Монголын үзэгчид, уншигчид хэвлэл мэдээллээр үзэж харах юм алга гэж шогширно. Зөв, үзэх юм үнэндээ байхгүй. Энэ салбарт дорвитой өөрчлөлт хийхгүй бол бид хэвлэл мэдээллийн эздийн дуртай дууг л сонсоод сууна.

Хорин жилийн өмнө мал хувьчлагдсанаасаа хойш 62.4 хувиар өсч 2012 онд 40.9 саяд хүрчээ. Харин Хорьдугаар тогтоолын дараа нэг кг нь 15 төгрөг болсон хонины мах өнөөдөр Улаанбаатарт 6 250 орчим төгрөгийн үнэтэй байгаа гэж Үндэсний статистикийн хороо мэдээлсэн байна.

Соёл, спорт, аялал жуулчлалын сайд Ц.Оюунгэрэл Монголд тусгай сонирхлын аялал жуулчлал хөгжүүлэхээ урам зоригтой зарлав. Харин тур операторууд яам бидний ажлыг булаацалдлаа гэж үзэж байна. Тэд дор хаяж хорин жил оюун ухаан, хүч хөдөлмөр, хөрөнгө мөнгөө зарж Монголын аялал жуулчлалын бүтээгдэхүүн гээчийг бий болгожээ.