Домогт өгүүлснээр Арьяабал бүхнийг нэвт тольдогч мэлмийгээр доод ертөнцийг болгоож хараад, өрөвдөн хайлах сэтгэлээ барьж үл дийлэхэд тэргүүн нь олон хэсэг болон задарч, биеэс нь авралын мянган мутар арван зүгт цацран гарчээ.

Хос ёсны сургаал Улаан сувдан эрих хэмээх энэ номыг Тавдугаар Далай лам Агваанлувсанжамц Халхын Түшээт хан Гомбодоржийн хүсэлтээр туурвижээ. Уг зохиолд төрийн ёс буюу ертөнцийн аж төрөх ухаан, номын ёс буюу гэгээрэлд хүрэх замыг товч тодорхой өгүүлсэн байна.

Ертөнцийн найман ном – Энэ хорвоогийн жаргалд шунах, зовлонд эмгэнэх, олзонд баясах, гарзанд харуусах, магтаалд хөөрөх, муушаалд гутрах, зэрэг зиндаанд эрэмших, зиндаа дордоход гашуудах. Ердийн хүний амьдрал эдгээр найман туйлшрал дунд өнгөрдөг учраас ертөнцийн найман ном гэжээ.

Будда ийн өгүүлжээ: “Зуун муу хүнийг хооллосноос ганц сайн хүнийг хооллосон нь дээр...”

Дотоод сэтгэлийн байгальдаа түүнчлэн цэцэглэсэн мэргэдийн зүрхний анхилга болсон сургаал номын цогц 21 ботийг урлагтай сайхнаар шаглаж бүтээсэн Нэпко хэвлэлийн газрын хамт олондоо баярлалаа.

Чиний дотор хоёр төвшин бий: Сэтгэхүйн болон сэтгэхүйн чанад. Хүрээ хязгаартаа орших, эсвэл дотоод төвдөө орших гэж хэлж болно. Тойрог бүхэн төвтэй. Төвөө чи мэдэхгүй байлаа ч тэр оршиж таараа.