Ми Еэ эхэлж хэлрүүн: Эртний нангиадын хаад мяндсан зургаан утаст эгшиглэнт пийпаа сонсож, хаш жүнзэнд дарс амталж, яруу найрагчдын уран шүлэгт уярч, ай мөн боловсролтой байв аа!

Манай хэд бол үнэхээр уран сайхан өрж, тоглодог болж байна даа. Бахархах ч шиг. Үүнийг нь жирийн иргэд байтугай боломжийн боловсролтой, мэдээлэлтэй хүн ч ойлгоход бэрх. Ойлгохгүй болохоороо хий бухимдаад л... Тэгсгээд бууж өгөхийн тэмдэг.

Ерөнхийлөгчийн сонгууль дөхсөөр... Харин аль намаас хэн нэр дэвших нь өнөөг болтол тодорхой бус. Уг нь өдийд эрх баригч нам хүнээ тодруулчихмаар авч мөн л тодорхойгүй хэвээр. Энэ юу болоод байна аа?

Хэрэв энэ зунаас “Үндсэн хууль”-ийг өөрчлөх үйл явц эхлээд он дамнавал, Ерөнхийлөгчийн сонгууль санаанд оромгүй байдлаар будилбал, 1990 оны хувьсгалын сценари давтагдвал, онц байдал тогтоовол, газар хөдөлбөл эсбөгөөс одоогоор хамгийн боломжит томъёоллоор “Өнгөгүй хувьсгал” өрнөвөл огт санамсаргүй зүйл лавтайяа биш.

Монголын улстөрд “болсон ба болох” хоёр таагүй үйл явц бий. Болсон нь ОУВС-гийн хөтөлбөр. Улс орон ердөө 5 жилийн дотор ОУВС-ын хамгийн адгийн хөтөлбөрт харагдахдаа тулах нь санамсаргүй үйл явц биш, харин зайлшгүй болох байсан залуурт үйл явц шиг харагдаад байгаа юм даа.

Хэдий түүхчлэх үзэл гуйланчлалд хүргэдэг гэж нэг либерал номлосон ч түүх бас давтагддаг учраас, нөгөө талаас өөрийн орны онцлог байдлаас шалтгаалж түүхчлэх гээд үзье. Өнөөдөртөө бидний оюун түүхээрээ тэжээгдэж байгаа ч бид үргэлж сайнаа дурсаж байгаагаас муугаа огт дурсахгүй байна. Тиймээс нэмэх цэнэг нь ихдээд, хасахгүй учраас бидний батарей сууж эхэлж байна.