Монгол хүний араншин хэдэн бодоо алдчихангуутаа шууд шатраа нураагаад шидчихдэг ууртай хүүхэдтэй нэлээн төстэй. Эсвэл ямар ч найраагүй чарлаад хөлөө тийчлээд газар унацан хүүхэдтэй адилхан. Ер нь л хүүхэд шиг дээ. Түүх гэхчлэн юм болгоны үнэн худлаа байх нь огт хамаагүй. Ялангуяа түүх гол нь “бахдам сайхан” л байх хэрэгтэй.

Үүл даргын командынхны бодлоор энэ сарын 25-наас эхлээд автуусаар баахан зангиатай залуус, мини юүпэктэй хүүхнүүд зорчиж эхлэх нь. Уг нь тэднийг автуусаар явуулбал зүгээр л дээ. Хүний “дээд анги” байдагт итгэцэн, жингийн илүүдэлтэй тэр олон залуусыг бага дээр нь “засаад” авбал аштай юу. Гайхамшиг буй болж тэд автуусддымаа гэхэд өнөө эхүүн үнэртэй хэдийн автуусанд суух эрх нь лав хасагдаж таарна.

Бар бол шээгээд л газар нутгаа тэмдэглэчихдэг. Чоно ч гэсэн. Тэр нэг том яртай модноос энэ хэдэн бургас хүрэх хооронд хэд хэдэн газар жижкэн жижкэн шээчүүл бусад нь тэрнийг үнэртээд давж цаашаа нь явахгүй. Явуул алуулна.

Нэг гараараа удаан дохиж болохгүй бээрчээд байсан тул гялс кармаалангуут нөгөө гараа гаргаж сарвайж байлаа. Хорь шахам минут зогсож байж арай гэж нэг такси олдов.

Ямар ч хамаагүй амлалт өгдөг, тэрнийхээ хариуцлагыг хэзээ ч хүлээдэггүй улстөрчийг популист гэнэ. Биелүүлэхэд сачий нь хүрэх эсэх, дараа нь Монгол улс нь сөнөх сөнөхгүй алин болох нь тэрэнд ямммар ч хамаагүй.

Бүр ходоодныхоо мухраас соруулж, шавхаж олсон хараал, гашуун нясуун үгүүдээрээ галлаж хэзээ ч, бүр хэззззээ чччч бууж өхгүй хэмээн чулуу шиг шазайн үзэж тарах хүмүүс бол