Энэ хэд хоногт Л.Гансүхийн шүүх хурал нээлттэй болж ард олон үзээд гайхан гасалж, шуугиж байна. Би ч бас боломжийн хэрээр харж сууна. Нүүр ном бараг л зөвхөн энэ сэдвээр шуугиж байх аж.

Саяхан болж өнгөрсөн Венецийн биеннальд манайхаас анх удаа хоёр зураач оролцов. Энэ тухай би замын тэмдэглэл хийж МҮОНТВ-ээр гаргасан. Олон хүн манай дүрслэх урлаг дэлхийн хаанаа явна? гэж их асуух юм.

“Түмний нэг” хөрөг цуврал ном бүтээж “Миний мэдэх Женко Баттулга”, “Миний мэдэхгүй З.Энхболд” номоо уншигчиддаа өргөн бариад буй зохиолч, сэтгүүлч, найруулагч Д.Төрмөнхтэй ярилцлаа. Залуу сэтгүүлч надад аз таарч түүний дараагийн бүтээл болох “Төрийн хүн

Аливаа нийгэм өөрчлөлтийн үедээ “нялхсын өвчин” тусдаг ажээ.

Би ой өнгөрч яваа нялх охиноо тэргэндээ түрсээр Урлан бүтээх төвийн үүдэнд ирлээ. Залуу Ленин зогсож байна. Лениний хөшөө Ленноны хөшөөгөөр солигдох үед л ардчилал жинхэнээрээ ирнэ гэж дээр хэн нэгэнд би цэцэрхэж байснаа санав. Мөн ч гэнэн байж дээ...гэж өөрийгөө шоолон бодсоор дөнгөж сая унтсан охиноо сүүдэр бараадуулан тэрэгтэй нь тавьчихаад утсаа оролдож суулаа.

Уран бүтээлч гэдэг энэ уран нэр хэзээ бий болзсоныг би мэдэхгүй. Миний эцэг насаараа урчуудын эвлэлийн хотын салбарыг даргалж байсан зураач хүн. Тэнд би бага насаа өнгөрөөсөн.