Үйлдсэн явдал нь жаалхан. Назгайрч залхуурах нь их. Өгөхдөө тэнэг. Авахдаа мэргэн. Хайрлах нь бага халдах нь их. Санаа нь юм бүрийг чадах. Явдал нь хаврын өдрийг ч гүйцэхгүй. Үнэмших нь үнэгэнд ч хууртах. Гэнэдэхдээ бааст гараар хэрэм цохиод үмхэнэ гэдэг хэмээсэнд:
Нүүдэлчдийн хэв маягт жүжиг гэж үүнийг л хэлэх болов уу. Үзэгч та бүхний таалал оршино гэдэгт огтхон ч үл эргэлзэнэ. Үзээд баяс, үзээд бахарх, үзээд гунь, үзээд жарга!
“Сайн ану миний багш, муу ану бас миний багш” хэмээх эртний мэргэн үгтэй учир өнгөрсөн муу бүхнийг багшаа хэмээн бодож суралцаад Монгол улсшинээр сэргэхийг, залуу хүн шинээр хийж бүтээхийг харах л үлдлээ.Түүнд хийгээд түүний толгойлж буй намд одоо бүх эрх, бүх боломж буй бөлгөө!
Цаст уулын цагаан арслан цаг нь болохоор хулгайч шоргоолжны хоолыг зөөнөө гэж... хэмээн бүгд дуу дуугаа аван элэг нь хатчих шахан инээлдэх ажээ.
Гавьяат авснаасаа хойш нэг ч удаа Баттулга руу чат бичээгүй учир гэнэт гэмших сэтгэл төрж өглөө эрт л чатаа хардаг даа… гэж бодоод баярласан талархсан тухайгаа хэдэн үг бичтэл нэг их удсангүй.
Байгаадаа сэтгэл ханадаггүй. Бусдыгаа дэмжиж, сайныг нь олж хардаггүй “би” гэх өвчтэй өөнтөгч нэгэн, шүтэн барилдлагын номоор бол хэзээ ч цор ганцаараа аз жаргалтай амьдрах ямар ч боломжгүй бөлгөө!
