Хөгжил дэвшил гэдэг нь үнэн хэрэгтээ уламжлалаасаа хагацан салах процесс билээ.

Нийслэл хотод үер болж байна. Дэлхий даяараа л үер болж байгаа л даа ер нь.

Хэдэн жилийн өмнө болсон явдал. Хотын захын дүүргийн нэгэн сургуульд хэдэн комьпютер гардуулах юм болов. Шинэ сонин техникийг сониучирхсан багачууд хошуурч, таних мэдэх хүсэл бадарч, энд тэнд нь ямар нэг товх ч болов дараад үзэх хорхой ассан хүүхдүүд биднийг бүчин авлаа. Захиралаа харсан хүүхдүүд эрх биш биеэ барин алсаас харна.

Өнгөрсөн тавдугаар сарын 21-нд бил үү, дэлхий сөнөх учиртай байв.

Хөгжил өө гэж... Ёстой ардчилсан эд анги юм аа. Хүн л ганцаараа хөгжих юм бодоод байсан чинь гахайны томуу хүртэл өдий зэрэгтэй болчихно гэж байх уу.

Бид цөмөөрөө үнэнд дуртайгаа тунхагладаг. Бид “Үнэн хаана байна” гэж үргэлж нэхдэг. Бид бусдыг үнэний гэрэлд шарахыг хүсдэг, шаарддаг атлаа өөрөө түүнтэй нүүр тулбал яахыгаа тэр бүр боддоггүй.