Хэдэн жилийн өмнө гэнэт толгой доторх бодлууд минь арилчихсан. Яагаав нөгөө толгой дотор эргэлдээд л байдаг өөрөө өөртэйгээ ярьсан бодлууд гэнэт ор мөргүй алга болчихсон. Олны ярьдаг “гэгээрэл”, “mindfulness” маягийн тиймэрхүү төлөв гэх үү дээ.

Бид бүхэн квалиаг ойлгох өдөр ирэх болов уу?

Хүн үнэхээр онцгой оршихуй мөн үү? Онцгой гэвэл юу нь онцгой юм бэ? Том тархитай, соёл иргэншлийг бүтээсэн, босоо алхдаг, нарийн төвөгтэй үгээр харилцдаг гээд санаанд буух зүйлс өдий төдийг нэрлэж болно л доо. Гэхдээ энэ бүхнийг жич хэлэлцэхээр тогтоод, энэ удаад илүү фундаменталь асуудлын талаар эргэцүүлж үзье. Тэр нь юу вэ гэвэл удмын модны асуудал.

Милграмын хийсэн туршилт буюу нийгмийн социологийн түүхэн дэхь магадгүй хамгийн алдартай туршилт

Хүн болж төрснийх ядаж ганц удаа ч атугай үнэнийг мэдэхийг хүсээгүй хүн гэж үгүй нь лав. Үнэнийг хором ч атугай зүүдэндээ харсан удаа үгүй, Тийм хүн гэж энэ хорвоод нэгээхэн ч үгүй.

Нэгэн арал дээр 100 хүн амьдардаг байжээ. Тэднээс 10 нь төмс тарьж, тарьсан төмс нь 100 хүний хүнсний хэрэгцээг бүрэн хангадаг. Тиймээс ямартай ч тэд амьд явахад асуудалгүй. Тэгвэл тэдэнд мөнгө хэрэгтэй юу?