Монголчууд улстөржинө гэж ёстой сүйдэлж байна даа. Юуг сүйдэлж байна гэж асуувал товчхондоо эх орноо, хөлөө олж ядаж яваа эдийн засгаа л сүйдэлчихсэн байна. Улстөржихгүй сэдэв, улстөржихгүй хүн, улстөржихгүй сэдэв, улстөржихгүй цаг хугацаа гэж даанч алга.

МАН, Монголын боловсролыг хорлох нэгэн мэргэн арга бодож олсон гэлтэй. Энэ нь ямар арга вэ. Хүний сурсан эрдэм мэдлэг, боловсролыг үнэгүйдүүлэх буюу боловсролгүй харанхуй бүдүүлэг байлгах гэж болох юм. Нүүдэлчдийн удам малчид хэдий бүдүүлэг ч гэсэн үр хүүхдээ “мал дагуулж мал болгож байхаар” эрдэм номын мөр хөөлгөе гэж боддог юм л даа.

Хөлдөж ч үхсэн хамаагүй, амиа хорлосон ч хамаагүй эмгэнэлтэй, инээдэмтэй эсэн бусын үйлдэл хийхийг улс төр хийж байна гэх боллоо. Орон нутгийн сонгуульд тулалдах хамгийн гол хүч нь дүүрэг, хороо хэсэг, аймаг, сум багийн дарга нар гэнэ. Тэд нар ингэж улс төр хийж байна.

Нийгмийн сэтгэлгээ, ухамсар, ертөнцийг үзэх үзэл, үнэт зүйл бүгд өөрчлөгдөж байна.Одоогоос хориод жилийн өмнө энэ нийгмийг чинь 1950-1960 онынхон тодорхойлж байсан.

“Намын бүлэг” гэдэг юм байхгүй л бол боож үхэх гэсэн хэсэг гишүүд парламентад бий болжээ.

Иргэд ч, мэргэжилтнүүд ч төр, засагтаа хандаад тэд нь сонсч өгөхгүй муйхарлаад байхаар хамгийн сүүлд хэвлэлийнхэнд ханддаг.