Миний энэ блог дахь танилцуулга буланд “Aрдын армид байлдагч, сонсогч, офицер” гэсэн мөр бий. Уншсан зарим нь гайхдаг л юм. Хэзээ завандаа цэргээр дамжчихдаг юм гэж ирээд л сонжоод байх нь тэр.

Гадаадын цэрэг Афган орныг захираад 12 жилийн дараа гарах гэж байна. Хэрэв бүтээн босгож, эвлүүлж эвлэрүүлж, хүмүүжүүлж чаддагсан бол 12 жил гэдэг бол их урт хугацаа мэт. Мэдээллийн эрин зуун, даяаршил, хөгжлийн хурдаар хэмжих аваас 12 жилийг огтын үр дүнгүй өнгөрөөгөөд гарч явцгаах гэж байх шиг.

Бид жил бүрийн 11 дүгээр сарын 26-нд улс vндэснийхээ төрийн нэгэн их баярыг тэмдэглэдэг уламжлалтай. 1974 оноос эхлэн 5 жил тутамд нижгэр (шагналын хур буулган, бөх барилдуулах, бүх нийтээр амрах гэх мэт) тэмдэглэж байгаа энэ ойн баярыг чухам юуны учир тэгтлээ тэмдэглэх ёстой, тvvнд улс төрийн ямар агуулга буй вэ?

Энэ гуншин, алдаршил маршалын амнаас гарчээ. Заримдаа “Манай намын үхэр буу” ч гэдэг байж. Намын хоёрдугаар даргынхаа зориг зүрхийг үнэлэн Х.Чойбалсангаас ийм цол хайрлажээ. Дайчин, гүргэр, тууштай, хурдан шалмаг араншинг нь үнэлж буй хэрэг.

Ерөнхийлөгч асан нөхөртөө цаазын ял хоёр дахиа сонсгох цаг Египетэд ойртлоо. Өмнө нь Мубаракт тийм ял оноогоод, бүх насаар нь хорих болгож зөөллөөд, одоо гэрийн хорионд гаргачихаад байгаа. Харин Мурсийг тэгэх үү? Учир нь өтөл насны биш, залуухан, эрүүл саруул, бас санаатайгаар үйлдсэн ялтай нэгэн.

Долдугаар сарын 3-нд дэлхий дахин нэгэн жигтэй явдлын гэрч боллоо. Юу гэвэл түүхнээсээ ардчиллын эсрэг байж ирсэн армиа ардчиллын идэвхтэнүүд нь урьж, сонгуулиар гарч ирсэн, өөрсдийгөө теократ гэж үздэг исламистыг зайлуулжээ. Египетчүүд ийнхүү 2013.07.03 гэдэг түүхэн тэмдэглэлт нэг өдөртэй болоод авлаа. Хожим хэрхэн тэмдэглэхийг бүү мэд?