1924 оны Зөвлөлт-Хятадын Бээжин дахь гэрээний дагуу Зөвлөлтийн Улаан армийн нэгтгэлүүд Монголоос гарч явлаа.

“Таны ярьж хэлж байгаа надад огт таалагдахгүй байна, гэхдээ хэлэх эрхийн тань төлөө амиа ч өгөхөд бэлэн байна”.

Хүрээнд суух Хятадын төлөөлөгч Чэнь И Унгернд бут цохиулан дутаасаар Троицкосавскт ирж улаан цэргийг Монголд оруулж өгөөч гэж гуйсан нь энэ ажиллагаанд Бээжин зөвшөөрөл өгсөн гэсэнтэй нэг утгатай юм. Нөгөө талаас Монголын Засгийн газар бас ийм зөвшөөрөл өгөх ёстой.

1920 оны намар Ардын намын долоон нөхөд уван цувсаар хойш хил гарчээ. Энэ долоод Ардын нам буюу Консулын бүлгээс удирдагч Бодоо, мөн Чагдаржав, Лосол нар, харин Түшмэдийн нам буюу Зүүн хүрээний бүлгийг төлөөлж удирдагч Данзан, мөн Догсом гэсэн таван хүн оржээ.

МАХН хуваагдаж байгаа бололтой юм, хоёр тал болоод биенээ хэлэх хэлэхгүйгээр доромжилцгоох болов. Өөр өөрсдийн зөвийг батлахын тулд тэртээ 100 жилийн өмнөх асуудал руу орцгоолоо.

МАХН-д иргэний дайн дэгдлээ. Монголын хувьд энэ нь шинэ юм биш л дээ. Ардчилсан нам хорин жилийн турш дайны байдалд байгаа. Харин МАХН-ын хувьд цоо шинэ үзэгдэл.