Зуун жилийн өмнө монгол залуус маангар олуулаа лам болж байжээ. Гар амар амьдрах ганц арга нь тэр байж. Үлдсэн нь гэхээр хөөрхий Галсан, Эрдэнэ, Цахиур Төмөр эднүүс. Эдэн дундаа гайгүй шиг нь Итгэлт. Тэгээ л бөөн лам нар. Шийртэйхэн нэг нь сан тавьсан айлынхаа бүсгүйг жирэмслүүлэх буюу тэмбүүрүүлэхээс өөр шидгүй сүгнүүд.

Зурагтаар ярилцлага өгнө гэдэг чинь нарийн шүү дээ.

Хүүгийнхээ багштай таараад, нээх олон хүний хажууд ”Онц дүн хэд билээ хө, доош нь ярих уу” гэж балайрваа. Хүү чинь жинхэнээсээ онц авсан ч 2-оос салахаа болино гэж мэд.

Багууд талбай дээр гарч ирэн байрлалаа эзэлжээ. Баруун талд нь цэнхэр шоорт майкаар ижилссэн багийнхан юу ч болоогүйм шиг тохой мохойгоо эргүүлээд зогсож байна. Тэд үзэгчид рүү хий үнсэлт илгээнэ.

Амралтын гэртээ их цэвэрлэгээ хийлээ. Төсөөрчээ. Юмны өмнө хэдэн хувцас угаалгын машинд хийв. За миний цамц эхлээд гарч иржийнэ. Шууд энгэр ханцуй аваа л авангуутаа урдуураа гүйлгэж татаад шууд угаалгын машин руу чихчихлээ. Араас нь өмд гараад ирлээ, босоогоос хөлд хүрч болох биш хутгаж дайраа л дэвжээнээс түрж гаргалаа.

...Байшинд орвол тэнтийсэн муухай боровтор өнгийн чоно дээшээ хараад унтаж байна. Тэгснээ тэр 2-н орж ирэх чимээнээр тамшаалан хөрвөөж нэг хөлөөрөө нөгөөхөө маажив...