Улс төрч хүнд хүссэн ч хүсээгүй ч бүхнийг зөвөөр хийх сонголт угаасаа байдаггүй, гэхдээ тодорхой сэдвүүдийг зөвөөр явуулах боломж бол бий. Буцалсан усанд чанахад өндөг, лууван, кофе яаж өөрчлөгдөх вэ гэдэг жишээ авсан хэлбэр нь хүмүүст шоолуулсанаас биш асуудал үнэндээ яг л тийм юм.

Баян шаарик, эзэн нь гэж сонин нөхөр хувийн ч юмуу хувьсгалын ч юмуу шалтгаанаар нохойдоо бүгдийг өгдөг. Өндөр сайхан хаустаа хов хов хуцан амьдарч зарц нар түүнийг халамжлана. Рээнж ровер жийп, гурван давхар хаустай тэр нохой зөөлөн оригналь буйдан дээр цагираглан хэвтэнэ, гэхдээ үнэхээр жаргалтай байгаа эсэхийг нь хэн мэдэхүү.

Хүн их давруу, хар цагаан шар улаан ялгаагүй. Шинжлэх ухаан хөгжөөд хэдэн зуун жилийн дараа нэг нэгнээ колоний аргаар хувилж сурах байх. Магад та Мэган Фокстой унтмаар санагдвал хувилбарыг нь шуудангаар авч болно, ирээдүйд.

“Doesn’t time fly” гэдэг хэлцийг оюутан байхдаа мэддэг болсон, байн байн аманд орж ирнэ. Нас ахих тусам цаг хугацааны мэдрэмж муутай болж мөч хормууд нисээд л нисээд л өнгөрөх мэт. Хүн болгон л “цаг яасан хурдан өнгөрч байнаа” гэж дор бүрнээ хэлцгээж зуу татацгаан шинэ жилийнхээ баярыг тэмдэглэдэг.

доллар яг хэд дээр очвол ЭЗ сөнөх нь, ЭЗ сөнөнө гэж юуг хэлэх, ер нь ЭЗ гэж юуг хэлэх нь ч сонин биш. Өөрсдөө хүмүүст таалагдаж, сэтгэлийг нь хөдөлгөж байх нь л чухал

Дүү бид хоёр бараг үе тэнгийн, ганц л насны зөрөөтэй. Тавтай, зургаатай хоёр бацаан тэрүүхэндээ санаа сууж нэгэндээ үл монжигдох сэтгэлийг тархиндаа бататган орших ажгуу.