Танк орж ирэх нь, баялгийг маань булааж авах гээд байна гэсэн суртал ухуулга явуулж байгаа нөхдүүдийн толгой руу чулуу шидэж хөөдөг болох хэрэгтэй.

Яг үнэндээ гаднын хөрөнгө оруулагчид Ж.Оджаргалд, эсвэл “М-Си-Эс”-т, бүр “Энержи Ресурс” гэж компанид итгэж мөнгө өгөхгүй. Харин уул уурхайн салбарын хууль, эрх зүй, татварын орчныг, оруулсан хөрөнгө оруулалт нь үнэхээр баялаг бүтээж чадах, тайлангаа ил тод “Шилэн” нээлттэй тавьж буй эсэх, улс төрийн тогтвортой байдлыг нэн түрүүнд хардаг. Энэ бүгд нь өөрөө Монгол Улс хөрөнгө оруулагчдад хэр ээлтэй вэ гэдгийн индикатор болдог гэсэн үг. Хамгийн том үнэлгээ нь итгэлцэл.

Махны асуудал өөрөө маш олон дамжлагатай. Малчнаас Улаанбаатарын Толгойтод байгаа хэрэглэгчид хүрэхийн тулд 7-8 дамжлага байгаад байна. Ойрхонд нь ойролцоогоор тав. Дамжлага болгонд нэмэгддэг. Хэрвээ дамжлагыг багасгавал тэр хэрээрээ буурна. Гол нь хэрхэн бууруулж, Улаанбаатарын хэрэглэгчид хүргэх вэ? гэдэг нь эрх баригчдын санаа зовох асуудал.

Хууль хяналтынхан 2012 онд намайг явснаас хойш хүнээ байсан байна. Хүнээ алдсан байна. Т.Бадамжунай гэдэг хүн Ө.Энхтөрийг сар дагуулж, явж байж Цагдаагийн дарга болгосон. Мөрийтэй тоглодог. Энэ их хуйвалдааны цаад талд мөрийтэй тоглодог бүлэглэл бий.

Улсын төсөвт нэг ч төгрөгийн өр үүсгэхгүйгээр, Засгийн газрын нэг ч центийн баталгаагүйгээр, тн нүүрсний ч тохироогүйгээр хувийн хэвшил өөрсдийн хөрөнгөөр, богино хугацаанд барьж, бүтээсэн нь Хангийн төмөр замын түүхэнд үлдэх үнэлэмж, бас харьцуулалт нь. Магадгүй бусдадаа өгөх үлгэрлэл нь.

Хотыг хөгжүүлэхийн тулд хууль, эрх зүйн орчин хэрэгтэй. Түүнийг хөрсөн дээр буулгах бодлого хэрэгтэй. Мөн баг хэрэгтэй. Өнөөдөр Д.Сумъяабазарт энэ бүхэн байна уу? гэвэл байна. Харин түүнд ганц л юм алга.