Хэдийгээр, “Монголын амралтын өдөр олон уу, ажлын өдөр нь олон уу” гэдэг сэдэв маргаантай боловч, нэдэр дээрээ нийтээр тэмдэглэдэг гурван том баяр л бий. Наадам, цагаансар, шинэ жил буюу “Ёолк” баяр. Гурван баярын эхлэх, өрнөх, дуусах хугацаа ондоо. Зарим нь эртээ эхлээд оргил цэг дээрээ дуусч байхад, нөгөөх нь тэмдэглэлт өдрөөсөө эхлээд мөддөө дуусахгүй явчих жишээний.
Хэн нь үнэнээсээ хулгайтай тэмцэж, алин нь хулгайгаа нуух гэж хулгайтай тэмцэж буйг яасхийн тунгаах вэ? Хэн нь жинхнээсээ хулгай луйврыг үзэн ядаж, алин нь өөрт нь хулгай хийх боломж өгөөгүйд, эсвэл ногдох хулгайн талбайгаа голсондоо уурсаж явна вэ? Төрийн эрхийг хулгайчийн гараас булаах тэмцэл маань зүгээр л олзоо булаалдсан хоёр хүнд гарын тэмцэлд туслах төдий ажил болоод байвал цаашдаа яах ?
Миний өмнө “Эрх чөлөө” сонины 1993 оны хуучин дугаар (№40) байна.
Амаргүй л юм, хэлэхэд. Цаашдаа бааж, шээхээ болихоос өөр гарц алга. Наад өтгөн шингэн чинь цэвэрлэх байгууламжаар дамжаад Туулын усанд юүлэгдэж байна. Таминь энэ чинь, Чингис хааны ууж байсан Хатан туул шүү дээ гээд бодчих. Тэнгэрээс хэн харж байгаа билээ, манайхаан? Тийм ээ, Чингис хааны сүнс харж байгаа. Жорлондоо орох гээд үзээрэй, чи!
Согтуугаар машин жолоодож болохгүйг ойлгохын тулд дээд сургуульд сурах хэрэггүй байтугаа, мэдэж авахын тулд мөнгө төлөх хайран
