Ард түмэн ч бөөн баяр, тэр дундаас эрчүүд бөөнөөс бөөн баяр. Яагаад гэж үү? Сперм нь Монгол үндэстний генфондыг бүрдүүлэгч учраас “стратегийн түүхий хүн” гэж нэрлээд эрчүүдэд түүнийхээ 49-өөс багагүй хувийг ард түмэнд хүртээж байх үүрэг ногдуулжээ. Цаашлаад “Стратегийн түүхий хүн”-ийг гадаад хольцоос хамгаалахын тулд уламжлалаасаа суралцсан тактик баримтлана гэнэ. Хурдан морины уралдаанд эрлийз морь оруулж наадмаа бохирдуулахгүйн тулд сэрвээний өндрийг хэмжиж,илүү гарвал хасдаг даа. “Яг түүн шиг” гэлээ гэгчээр нанометр барьсан эмч нар бүхий л секст биечлэн оролцож, сперматизиод нь 0,04мм ээс урт бол “эрлийз түүхий хүн” гэж үзээд эмэгтэйн өндөгөн эс рүү хийх уралдаанаас хасч байх шийдвэр гаргасан байна. Хэрхэхийг Учрал л мэдтүгэй! Амьдрал нь баахан түвэгтэй боловч зугаатай болсонд эрчүүд их л додигор байжээ. Гэтэл “бадарчин баярлах болоогүй” гэгчийн үлгэр болов.Эмэгтэйчүүд төрүүлсэн хүүхдийнхээ 49-аас багагүй хувийг ард түмнээс олсон байх учиртай болж гэнэ. Цаашлаад, хү

Улаанбаатарчууд хөдөөнийхэндээ дургүй. Арай гэж иргэншин суурьших аядан, хотын соёл нэвтрүүлэн ядаж байхад нь саад хийж байна гэдэг утгаар дургүйцнэ. Ялангуяа намар оюутнууд ирэх үеэр нийслэлийнхэн их унтууцна.

Эртүү урьд цагт, ЗХУ-БНМАУ-ын хамтарсан Эрдэнэт үйлдвэр гэж байв. Өмчөө тэг дундуур хуваан эзэмшинэ. Ер нь бол барих босгох хөрөнгийг зөвлөлтийн тал бүгдийг гаргасан бөгөөд харин монголчууд “дараа аймаар их мөнгөтэй болохоороо өөрт ногдох байсан хэсгээ өгнө” гэсэн байна.

Хэрвээ бид орноос нь санал өгсөнсөн бол бол Сөүлийхэн Ням Ба Сен гэдэг толгойны өвчинтэй болчихсон, Токиогийнхоны толгой дээр хэн нэгэн Нямбаяама наалдчихсан үйлээ үзэж суух байсан гэчихжээ?

Улс нь жилээ дагана гэж үнэн байна шүү. Жилээ ч юу байхав, жилийнхээ нэрлэсэн амьтныг дагадаг болтой юм аа.

Улсын дайсан гэдэг шинэ ч юм биш ээ. Гучаадхан жилийн өмнө улс даяараа “Лоохууз гэж нэг хүн монгол улсыг хорлох гээд баригдсан юм гэнэ лээ.