Монгол улсад эдүгээ ардчилсан дарангуйлал тогтсон тухай би өмнөх нийтлэлдээ бичсэн. Тэгвэл иргэд бид энэ дарангуйлалтай хэрхэн тэмцэж болох талаар ярилцах цаг нь ирлээ.

2015 оны НҮБ-ын Ерөнхий Ассамблейн 70 дугаар чуулганы шийдвэрээр дэлхийн 193 орон тус тусынхаа ”Тогтвортой хөгжил-2030” хөтөлбөр боловсруулан хэрэгжүүлж байна. Монгол улс ч хөтөлбөрөө боловсруулж, УИХ нь 2016 оны 2 дугаар сарын 05-ны өдөр баталсан юм.

зайн хураагуур импортлох, худалдан борлуулахад багахан татвар аваад орлогыг нь тодорхой шаардлага хангасан компанид шилжүүлж, цуглуулах, боловсруулах үйлдвэр байгуулж, эргэлтэнд оруулахыг даалгах нь хамгийн өгөөжтэй шийдэл.

“соёлын довтолгооны компанит ажил зохиож хүн бүрийг оо, сойз, орны даавуу, гар амны алчуур хэрэглүүлж сургасан шиг, эдүгээ дижитал соёлын “довтолгоо” хийх шаардлагатай байна.

ҮСХ-ноос 2023 онд БНСУ, АНУ, Япон, Казахстан, Чех, Австрали, БНХАУ, ХБНГУ, Швед, Франц, ОХУ, Турк, Австри, Швейцар, Их Британи болон бусад улсуудад зургаа болон түүнээс дээш сарын хугацаагаар оршин суугаа иргэдийн төлөөлөл болсон 1865 иргэний мэдээлэлд дүн шинжилгээ хийжээ. Тэдний 63 хувь нь эмэгтэй, 70 хувь нь дипломын болон дээш боловсролтой, 34 хувь нь ганцаараа, 40 хувь нь өрхийн 1-3 гишүүнтэйгээ хамт амьдардаг, 85 хувь нь оршин суух зөвшөөрөлтэй, 72 хувь нь ажил эрхэлж байгаа аж.

Өндөр төлбөртэй хувийн сургуульд улсын сургуулийн адил хүүхэд бүрийн тоогоор хувьсах зардал нэмж олгож байгаа нь хачирхалтай. Хувьсах зардлын хэмжээг жил бүр шинэчлэн тогтоох ёстой ч, алдаг оног хийж байгаа нь хэний лобби вэ?