Намар цагийн царцаа лугаа өдийд Улаанбаа­тарыг улаан хацартай жаалууд бүчдэг. Хөдөө­нөөс ирж эрдэм сурахаар, цаашлаад энэ их хөлийн газар амьдрахаар зо­ригс­­­дын нүүдэл өмнө нь ч байсан. Хойшид ч ир­сээр байх болно.

Эмэгчин мэлхий ха­жуу намганд буй эрэгчин мэлхийнүүд дээр очсоноо ярьж байна. ”Хажуу нам­гийнхан аягүй балиар. Өчигдөр очсон чинь на­майг хүчиндээд. Өнөөдөр бас л хүчиндчихсэн. Мар­гааш дахиад л очихоос...” Тийм муухай балиар юм бол битгий очиж байгаа ч дээ. Яг үнэндээ очих дур­тайгаас гадна гоё байгаа байхгүй юу.

”...Мориноосоо буугаад улс гэ­рийг төвхнүүлэх хэцүү” гэсэн монгол үг байдаг даа

”Монголын нууц тов­чоо”-нд ”Орондоо унтах завгүй орчилдон тэм­цэлдэж...” гэж тэр үеийн XIII зууны төр нийгмийн амьдралыг дүрсэлсэн байдаг.

Калифорни, Флорида зэрэг Америкийн уул уур­хай хөгжсөн муж улсууд ашигт малтмалаа авахын хажуугаар байгаль ор­чинд тун хичээнгүй нөхөн сэргээлт хийсэн харагд­даг.

Манай орон ч уудам дэлгэр юм байгаа. Ма­найхан ч одоо ид хөдөө гадаа аялан яваа. Нэгэн үзээгүй орон уул өмнө тохиох дор ”Энэ юу гэдэг газар, уул, гол вэ?” гэцгээ­дэг.