Эдүгээ Төр Засгийг үхнэ гэвэл сэхнэ, сэхнэ гэвэл үхнэ гэж тэс хөндлөн зөрвөл хойч үедээ хүн шиг хүн үлдэх “нохой ардчилал” үүсчээ.
“Масс” гэх үг монгол хэлэнд ороод ирж.
Тэнэг мунхгаа хүн төрөлхтөн засах чадвартай тул жаргал зовлон хоёрт хүмүүжжээ. Хэдэн анд нөхдөө шоронд хийчээд төрийн ноёлох оргилоос хөмсөг зангидан хөмхий зууж асан Х.Баттулга мөрдөгчийн өмнө дээлээ нөмрөөд байцагдаж сууна. Үхэх дөхөхөөр нулимс хий аяндаа хураад байх юм. Хэнийг ч бүү хилсдүүл. Нүгэл.
Бат-Үүлээ, чамайг өмөөрч дэмждэг минь хэврэгшиж буй ардчиллаа л хайрласан алхам шүү. Чи Ц.Элбэгдорж, Х.Баттулга шиг ерөнхийлөгч, Н.Алтанхуяг шиг ерөнхий сайд, З.Энхболд шиг УИХ-ын дарга байтугай шилэн Цогоо шиг орлогчсайд ч болоогүй. Болгоогүй. Чамайг голсон юм биш. Чамаас айсан юм цаадуул чинь. Чи ардчиллын онолд бузгай нэвтэрсэн бөгөөд үнэт зүйлсээ хамгаалах ёс зүйгээр тууштай нь. Энэ үгэнд чамд жөтөөрхөгчдийн хор буцалбал буцлаг.
Юу л болоод-хаашаа яваад байна даа хүүхдүүд минь? Яаж ч алуулж, яаж ч шулуулж байсан мөргөж л байдаг зуун улирч үүрийн гэгээ манхайсан. Үнэн учраа эрхэмсэг хөршдөө ойлгуулах гарц нээгдсэн ч ухаан суухгүй бол дахиад хатуу гарт базуулах аюул арилаагүй шиг байна. Монголын гол хүч-оюунлаг олон. Тиймээс би хүн зоноо тэнэг гэж наанаа уцаарлаад байгаа буурай. Өвгөн миний бухимдлыг эерүүлж ойлгоорой.
Асар их бэл бэнчин, ханахгүй хэрэглээгээр дэлхийн бизнесийг татсан хаяа нийлэгч-хамар дорх Хятадгүй хөгжих итгэл төгс ерөнхийлөгч тэртээ дээр омогших нь сүрдэм. Омог бардам түүний толгой дээгүүр овжин гадныхан өмнөд хөршөөс олз ууталсаар. Энэ урсгалыг тэр бээр спорт костюмтай сөрөн гүйсэн самбоч.
