Хүн төрөлхтний дунд зугаа цэнгэл, тоглоом янз бүрийн үеийг туулсаар гарч ирсэн. Эхэндээ голдуу наадгай, уламжлал нэрээр цаг хугацааг элээдэг байсан бол зуун жилийн өмнөөс спорт гэсэн их айлд орох нь орж, ороогүй нь мартагдах болж. Он удаан жилийн турш яг нэг хэлбэрээр оршин тогтносон наадгай тун ховор.

Хүйтрэхээс өмнө 5-р сургуулийн гадна талбайд Дэрэнгийн хүүхдүүдтэй хөлбөмбөг тоглов оо.

Тамирчин болно гэдэг аз сорьсон хэрэг. Ялангуяа өндөр хөгжилтэй улс оронд амьдралынхан хамгийн том шийдвэр гаргах шалгуур болдог. Тамирчин болно гэдэг залуу насны, ердөө арав гаруй жилийг зарцуулдаг ч, эдгээр он жилүүд нь хүний сурч боловсрох, хөгжих хамгийн чухал мөчид тохиолддогоороо онцлогтой. 18 настайдаа мэргэжлийн гэрээ байгууллаа гэж бодоё. 35 нас хүртлээ тухайн спортоороо хичээллээ гэж гэхэд 17 жилийг тамирчины амьдралаар өнгөрөөнө.

Хүний хамгийн эрхэм зүйл өөрийн бодол байх ёстой. Би “өөрийнхөө бодлоор” ингэж боддог...

Бага сургууль дээр нь очсоны маргааш нь, Г.Гандэлгэрийн сурч байсан дунд сургуульд нь очиж Ким Кюн-Сү дээр багштай уулзав. Бага сургуулийн хөлбөмбөгт тактик, техникийн үндсэн чадваруудыг түлхүү заадаг бол, дунд насанд дасгалууд харьцангуй хүндэрсэн байлаа. Ер нь хөлбөмбөгийн дасгалууд хэлбэр нь өөр болохоос тийм ч олон биш.

Саяхан Оюутолгойг үзэх боломж олдлоо. Дэлхийн хамгийн том орд, түүнийгээ дагаад хамгийн том бүтээн байгуулалт хийгдэж байгааг нүдээр үзлээ.