1984 он. Монголын хувьд онцгой жил тохиожээ. Улс орныг тасралтгүй 32 жил удирдсан, 68 настай Ю.Цэдэнбалыг наймдугаар сард “хөгшрөлт, оюуны доройтол” гэх мэт шалтгаанаар тэтгэвэрт суулгаж, оронд нь Ж.Батмөнхийг томилов.

Монголчуудын олонх нь над шиг саяхныг хүртэл Л.Эрдэнэчимэгийг таньдаггүй байсан биз. Хүнийг танина гэдэг нэг талаар үнэлж дүгнэхийн нэр. Би Л.Эрдэнэчимэгт дургүй хүмүүсийн нэг.

Сарын өмнө Монгол, Швейцарын ГХЯ хамтран зохион байгуулсан “Ази-Европын гадаад сурталчилгаа болон олон нийттэй харилцах арга” семинарт суулаа. Швейцарын Le Temps сонины сэтгүүлч, Азийн суурин төлөөлөгч Ричард Уэрли эрхмийн ярьсан зүйлс сонирхол татсан юм. Түүн дотроо аялал жуулчлалтай холбоотой хэсгийг өөрийн тэмдэглэж авсан, санаж бодсонтойгоо эвлүүлэн хуваалцъя.

Тавдугаар сарын 20, 21-нд Ардын ордонд өвөрмөц концерт боллоо. Халх, цахар, ордос, барга, Забайкаль болон Эрхүүгийн буриад, Астрахань ба Доны халимаг мөн түүнчлэн төвөд, татаар, солонгос, хятад үндэстнүүд хөгжим, дуу, бүжгээ сонирхууллаа.

Монголчууд гуч гаран жилийн өмнөөс олон улсын дээд хэмжээний хурал чуулган нутагтаа зохиох санаа өвөрлөжээ. Улс гүрний нэр нүүрэнд нэмэр болдгийг нь мэдээд авсан хэрэг.

Хандгайт, Хандгайтын богинын байгаль хамгаалагч Д.Ганбаатар “Малтай айлуудтай хэл амаа олно гэж ёстой байхгүй” гэсээр хар цай аягалж өгөв. Тэгээд “Эрээн хувцастайгаа явж байгаад сүү, тараг асуувал өгөхгүй маягтай шүү” гээд инээлээ.