Тэр үнэхээр хэгжүүн бас дориун ч байна. Хойноо дайнтай, урдаа хоригтой, бас болоогүй дэлхийн улс төр, гео-стратеги бүхэлдээ шинэ хуваарилалтад шилжиж буй онцгой цаг үед жижигхэн Монголын эрх ашигт гуравдагч хөршийн оролцоог эрэлхийлсэн дипломат бодлого хэрэгжүүлж байгаа нь түүнийг огцруулах бодитой үндэслэл.

Н.Энхбаяр эрх мэдлээрээ дамжуулж УИХ-ыг, Засгийн газартай нь хөдөлгөдөг байсан бол нийгмийн сэтгэлзүйд дөрөөлж, улс төрийн нүүдлээ гаргууд сайн гүйцэтгэдэг нь Х.Баттулгын хамгийн сайн чадах, гартаа оруулсан зүйл. Түүгээрээ дамжуулж аль аль нь Ерөнхийлөгч болох замаа зассан.

Үндэсний аюулгүй байдал, улс төрийн бодлогыг нь хоршуулж, нэг дор хариуцсан Зөвлөхийг тусгайлан томилсон тохиолдол өмнөх таван Ерөнхийлөгчийн үед байсангүй. Үндэсний аюулгүй байдал нь ч тэр, улс төрийн бодлого нь ч мөн адил тусдаа, салангид байдлаар явж ирсэн түүхтэй.

Хууль тогтоогч ч хууль дуудсан цагт гутлаа тослоод, зангиагаа зүүгээд очдог байх хэрэгтэй, зүй нь тэр.

Өнөөдөртөө тэр хүний, өөрийнгүй тэмцэж байгаа нь үнэн ч ээлжит тэмцлийн чиглэлийг хот руу залуурдсан нь “Ардын Нам” гэсэн авлигын аварга том царс модны өмнө хүссэн ч, эс хүссэн ч тулж ирлээ. Хэрхэхийг ёстой л цаг хугацаа харуулна.

Парламентад ажилласан туршлага нь жин дарах ч Дээд шүүхийн сонгон шалгаруулалтаас гарч ирэх магадлал нь Ц.Нямдорж, Д.Лүндээжанцан нарт бага. Парламентад буюу спикер Г.Занданшатарын "халаас"-нд Д.Одбаяраас сулрах нэг орон тоо бий ч Хуулийн сайд асныг дэмжих үү? эсвэл Ахлах зөвлөхөө дэвшүүлэх үү? гэдэг нь өөрөөс нь гэхээсээ цэвэр МАН-ын бодлогоор явах асуудал.