Уул уурхай, олборлолт, лиценз хэмээн байнга үхэлдэн тэмцэлдэж, тэр хэдийг л хөгжлийн ганц гарц болгочихоод буй манай өнөөгийн улс төрчдөд нэгэн төрлийн дохио сануулга болох болов уу гэж үзээд дээрхи мөрүүдийг тэрлэв.

Даян дэлхий дээр Иерусалим шиг ариун дагшин хот үгүй хэмээн жүүдүүд өөрсдөө, мусульманчууд, христианчууд нь ярьдаг юм билээ. Анх би 1996 онд энд очиж байлаа. Дараа нь алба амины ажлаар хэд хэдэн удаа очиж, очих тоолондоо өөртөө түүх соёл, үнэт өвийн шинэ зүйл нээж, нэг ёсондоо бол үзээд баршгүй түүхийн өв дотор орж явчихдагсан гэсгээд өнөө цаг руу татан авчирч, яагаад заавал жүүд нарыг устгах гэж дайрдаг цаад шалтгааныг олж тогтоохыг хичээе.

Нэрийг нь цээжлэх нь бүү хэл, хэлэхээс ам эвлэж өгөхгүй намууд Монголд олон байдаг. Уншигч Та чанга дуугаар хэд хэд дахин уншаад дараа нь эргэцүүлээрэй. Ахан дүүс, танил нөхдөөс чинь тэр намуудад хэн хэн хэдүүлээ бий вэ, тооцоод үзээрэй, сурвалжлаарай.

Би тэр үед харьцуулалт хийж үзэв. Анхлан Монгол Улс НҮБ-д элсээд түүнд хэт их ач холбогдол өгч, нөгөө талаасаа “Хүйтэн дайн” эрчтэй өрнөж, өрнө-дорно гэх хоёр туйлд хуваагдсаны уршгаар (үр дүнд) манай улс НҮБ-ын Ерөнхий Ассамблейн чуулганд ихээхэн идэвхтэй оролцож байсантай харьцуулаад өнөө цагт заавал тэгэх шаардлагагүй юм байна гэдгийг мэдэрсэн хэрэг.

«Сайхан хямрал гэж байдаг. Тааралдвал түүнийг алдаж болохгүй» хэмээх Черчиллийн үгийг монголчууд бид санаж явахад илүүдэхгүй цаг үе ирсэн санагдана.

Орос дэлхийн эрчим хүчний бага тоглогч болсонтой давхцаад Европт Оросоос хамааралгүй эрчим хүч буй болгох асуудал хурцаар босч ирсэн ба тэр зорилгодоо ч аажмаар, зовиур багатай хүрэх хөдөлгөөн өрнөжээ.