Бид жил бүрийн 11 дүгээр сарын 26-нд улс vндэснийхээ төрийн нэгэн их баярыг тэмдэглэдэг уламжлалтай. 1974 оноос эхлэн 5 жил тутамд нижгэр (шагналын хур буулган, бөх барилдуулах, бүх нийтээр амрах гэх мэт) тэмдэглэж байгаа энэ ойн баярыг чухам юуны учир тэгтлээ тэмдэглэх ёстой, тvvнд улс төрийн ямар агуулга буй вэ?

Энэ гуншин, алдаршил маршалын амнаас гарчээ. Заримдаа “Манай намын үхэр буу” ч гэдэг байж. Намын хоёрдугаар даргынхаа зориг зүрхийг үнэлэн Х.Чойбалсангаас ийм цол хайрлажээ. Дайчин, гүргэр, тууштай, хурдан шалмаг араншинг нь үнэлж буй хэрэг.

Ерөнхийлөгч асан нөхөртөө цаазын ял хоёр дахиа сонсгох цаг Египетэд ойртлоо. Өмнө нь Мубаракт тийм ял оноогоод, бүх насаар нь хорих болгож зөөллөөд, одоо гэрийн хорионд гаргачихаад байгаа. Харин Мурсийг тэгэх үү? Учир нь өтөл насны биш, залуухан, эрүүл саруул, бас санаатайгаар үйлдсэн ялтай нэгэн.

Долдугаар сарын 3-нд дэлхий дахин нэгэн жигтэй явдлын гэрч боллоо. Юу гэвэл түүхнээсээ ардчиллын эсрэг байж ирсэн армиа ардчиллын идэвхтэнүүд нь урьж, сонгуулиар гарч ирсэн, өөрсдийгөө теократ гэж үздэг исламистыг зайлуулжээ. Египетчүүд ийнхүү 2013.07.03 гэдэг түүхэн тэмдэглэлт нэг өдөртэй болоод авлаа. Хожим хэрхэн тэмдэглэхийг бүү мэд?

Зүг чигээ олоход минь үнэхээр тусалсан нэгэн буянтан бол Мэдээлэл, радио, телевизийн улсын хорооны МОНЦАМЭ эрхэлсэн дэд дарга Дэжидийн Чимэддорж (дэд сайд) гуай байлаа. Тэрээр монголын түүхийн болоод дипломат албаны амьд түүх, амьд архив, надад мөн ч их зүйлийг ярьж би ч тэмдэглэж авдаг, намайг ямагт дэмждэг хүн байж билээ.

Гэмтлийн эмнэлэг тойрсон хийрхэл, дэгс мэдээлэл, улс төржилт хэрээс хэтэрлээ. Жирийн иргэн би тэсэхээ болиод үнэн үгээ хэлье гэж шийдлээ. Уг нь би “Эмч гэж тэнгэрийн амьтан, эмнэлэг гэж дээдсийн хүрээлэн” гэх нийтлэлдээ эмч нарт мялаалгын үгээ харамгүй урсгасансан.