Монгол-Зөвлөлтийн найрамдлын сэтгэхүйгээр хандаж болохгүй гэдэг байр суурь маань хэвээрээ. Улирч баларсан тэр түүхээр өнөөдөр сэтгэлээ жигүүрлэж «Шинэ Орос»-ыг харах гэвэл горьдлого чинь унтарч, гуниг гутрал руу гулсах болно, тэгээд ч бодитой олж хараад бодит хамтын ажиллагаа явуулаач ээ гэдэг дээрээ дахин нэг «ухуулга» хийхээр гурван жилийн өмнө бичсэнээ дахин толилуулж байна.

Тэр үеийн Монголын дээд удирдлага дахь гурван төлөөлөл “хал балгүй” шинэ Ж.Батмөнхийг хүсч байсан нь Хрущевын СССР-ийн үеийнх шиг ажлын их эрчээс залхаж, дээд доргүй амгалан тайван амьдрал хүссэндээ Батмөнхийг хүлээн авсан болж байна.

Хүн төрөлхтөний түүх “1941.06.22” гэсэн нэгэн “хар” өдөртэй. СССР-ийн ард түмэн тэр өдөр түүхнээ тохиогоогүй их дайнтайгаа тулгарч, бүтэн дөрвөн жил тулалдсаны эцэст дайснаа дарж, дархан цолоо мандуулсан “1945.05.09” гэсэн бас нэг өдөртэй золгосон билээ.

Шар тэмдгээ байнга зүүж явахаас ичдэг, учир нь маш олуулаа тийм тэмдэгтэй болчихсон. Амьтны нүд хужирлахаасаа өнгөрсөн юм байна. Зүүгээгүй нь дээр хэмээн дурамжхан хэлж байв.

Төр авсаархан байх хэрэгтэй гэдгийг монголчууд ярьдаг болсон, хүсдэг болсон, тэгэхдээ хэрхэн хэрэгжүүлэх арга барилаа олоогүй. Тэр 8.2 сая хүн амд 38 мянган төрийн албан хаагч ногддог гэсэн тоо манай 3 сая хүн ардад төдий орчим төрийн албан хаагч ногддог гэсэн хоёр тоон харьцуулалтыг хэргээр хийгээд үзээрэй. “38000:200000”–ямар харагдаж байна?