Цагаан сарын бэлтгэл ажил ид эрчээ авч байгаа энэ үед хэрхэн их ажлаас хойш сууж тарга тэвээргээ авч үлдэх вээ гэсэн асуудал олон залуусын маань сэтгэлийн гүнд эргэлддэг юм. Энд ч дэлгүүр хоршоо, зах зээлээр хэснэ, тэнд ч ууц өвчүү чануулж зогсоно. Тэгээ л гэртээ ирэнгүүт бөөн их цэвэрлэгээ, хоол хошны ажил.

Улаанбаатар хот баярламаар сайхан болж байгаа. Том том уулзвар, өргөн замууд. Гэхдээ асуудал хэзээч дуусахгүй. Зарим санаа оноогоо ярилцая бүгдээрээ. Хотын иргэний хувьд болохгүй байгаа нь харагдаж, болчмоор санагдах нь ч байх.

Монгол орныг бяслаг шиг баахан зүсцэн байгааг аймаг сум гэнэ. Нүдэнд харагдахгүй л дээ. Газрын зураг дээр л харагдна.

Эээ... тиййймүү? гэж тэр бүсгүй намайг үнэн сэтгэлээсээ өрөвдөн халаглаж билээ. Тэр Афганаас ирсэн Хазаар үндэстэн эмэгтэй. Манай байранд байдаг байсийн. Нэрий нь мартчиж. Гэхдээ Фатима гэчхэд ер нь болоод явчих байх

Юу юу ч болоод өнгөрөв дөө. Ухаан алджаагаад босч ирсэн хүн шиг л байхын. Бурхан халдун, Малайзын онгоц, Крым, эдийн засгийн форум, ногоон уут гээд болоогүй юм алга.

Би олны дэргэд цөөн насалсан хүн. Их юм үзсэний хажууд юу ч үзээгүй хүн. Гэсэн ч багашаархан юм үзэж харж, гайхаж, цочирдож, цочсондоо цохиж ч явлаа. Харин тамхины өрөө гаргасан баар рестораныг торгосон явдал намайг бүтэн гайхшруулж чадав.