Үндэснийхээ их баяр наадмын энэ өдрүүдэд монголын залуу үеийнхэн түүхээрээ бахархаг, тэр бахархлын биет үлгэр жишээ нь миний нийтлэлийн энэ баатар болог гэж шийдлээ!

“Гялалзах” гэдэг үгийг гялтганах гэрэлтэх гэдгээр бус, амжилттай хэрэгжих, ягштал хэрэгжих, тэр нь гялалзтал ил харагдах гэдэг утгаар хүлээн авах биз ээ. Ингэж хэлэх дүгнэх эрх, үүрэг нь надад буй. Учир нь Монгол Улсын гадаад бодлогын түүхнээ тод үсгээр бичигдэх түүхэн үйл явдлуудад оролцогч түүхэн гэрчийн хувьд хойч үедээ үнэн түүх үлдээх үүргийнхээ дагуу бичиж байна.

Монгол нь монголдоо захирагдах дургүй өнөөгийн цаг үед биеэ зүдрээхгүй ажил эрхэлж болоод байгаа жишээ маш их.

“АРДЧИЛАЛ”–ыг хэргээр буруу, муухай, тэнэг ашигладаг гэдгээ дэлгэрүүлж тайлбарлахгүй. Эгэл боргил монголчуудад энэхүү ардчилал нь авилга, хулгай, дураараа тонгочих, хэнд ч эрхшээгдэхгүй байх, ерөөсөө зоргоороо эрх чөлөөтэй амьдрах гэж ойлгогддог шиг байна.

Монгол Улсын тусгай албаны архивт тэдний тухай ямар ч албан баримт үлдсэнгүй, зөвхөн бидний мэддэгээр власовынхан гэхээсээ тухайн цаг үеийн барилга байгууламжийн объектын дугаараар “таван зуун тавынхан” (505) гэж л дууддаг байв.